برافراشته‌شدن آتش آشوب و جنگی از آذربایجان در آخرالزّمان

از ابو بَصِیر روایت شده است که ابو عبدالّاه [صادق]-علیه‌السّلام- فرمود که بی‌گمان پدرم [باقر]-علیه‌السّلام- به من فرمود:

ناگزیر بی‌گمان آتشی از آذربایجان خاهد بود که چیزی برابر آن نمی‌ایستد. پس هر گاه چنان شود، پلاسهای خانه‌هایتان باشید و بمانید تا هنگامی که ما مانده‌ایم. پس هر گاه جنبشگر ما (مهدی) جنبید، سوی او بشتابید، اگرچه با سینه‌خیزرفتن، و سوگند به خداوند که گویا سوی او میان رکن و مقام می‌نگرم، در حالی که با مردم بر کتابی نو پیمان می‌بندد، بر عربها سختگیر است.(۱)

چنان‌که می‌دانید، از رازهای شگفتی که هنوز بیشتر مفسّران قرآن کریم و پژوهشگران در مباحث آخرالزّمان و مهدویّت از آن بی‌خبرند، و خداوند متعالی بر ما منّت گذارد و آشکار کرد، آن است که یأجوج و مأجوج همان گروههای وحشی خزری‌اند که از قفقاز جنوبی بر ارمنستان و ایران می‌شورند و سپس سوی عراق می‌روند و در آن‌جا نابود می‌شوند و به کشورهایشان باز نمی‌گردند! 

شایان یادآوری است، از ریشۀ یأجوج و مأجوج که مادّۀ «أجج» است، اگر به باب تفعیل برده شود، و «أَجَّجَ» گردد، معنای «زبانه‌کشیدن و یورش» درمی‌آید!
——————————————— 
 ۱. الغیبة، نعمانی، ص ۲۰۰، ب ۱۱، ح ۱؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman