بزرگ نمایی و نهان شدنِ ماهِ نو در آخرالزّمان
بزرگ نمایی و نهان شدنِ ماهِ نواز نشانه های نزدیک شدن زمان قیام امام مهدی(علیه السّلام) است.
از ابو هُرَیْرَه نقل شده است کهرسول خدا(صلّی الله علیه وسلّم) فرمود:
از نشانه های ساعت (زمان قیام قائم) بزرگ نمایی هلالهای ماه است، به گونه ای
که هلال در شبِ نخستش دیده، امّا گفته شود هلال شبِ دوم است(1).
بدان که بی گمان، مراد از «ساعت»، در برخی آیات قرآنی و بسیاری از روایات اسلامی، همان زمان قیام قائم(علیه السّلام) می باشد.
از اَصْبَغ پسر نُباتَه روایت شده است که امیر مؤمنان علی پسر ابو طالب(علیه الصلاة والسّلام) فرمود:
... پس هر گاه آن زمان فرا رسد، گاهی هلالهای ماه بزرگ به چشم می آیند،
به گونه ای که ماهِ شبِ نو، دو شبه دیده شود؛ و گاهی پنهان می شوند، به گونه ای
که ماه رمضان در آغاز خود افطار، و عید فِطْر در پایان آن، روزه گرفته شود...(2).
شاید بتوان گفت، دلیل بزرگ نمایی هلال ماه نو در آخرالزّمان، دیده شدنِ آن با چشم مسلّح، و سبب پنهان شدنش، کاهش دید انسان بر اثر آلودگی هوا با ذرّات گرد و غبار یا پخش نور در شب در سالهای نزدیک به زمان قیام امام مهدی(علیه السّلام) است.
چنین می نماید، ناسازگاریهایی که در این سالهای واپسین، میان مسلمانان، بر سر دیدن هلال ماهِ رمضان و مشخّص کردن آغاز این ماه و زمان عید فطر، بروز کرده اند، از مصداقهای انجام یافتن روایات یادشده در روزگار کنونی ما باشند.
---------------------------------------------------
1. المعجم الأوسط، ج 7، ص 65، ح 6864.
2. بحار الأنوار، ج 93، ص 4- 303، ب 37، دنباله ح 19، با نقل از: فضائل الأشهر الثلاثة.
