ارمنستان در آخرالزّمان

روی‌دادن جنگ در ارمنستان و ویران‌شدن آن از نشانه‌های نزدیک‌شدن زمان قیام امام مهدی-علیه‌السّلام- است.

کعب گفته است:

جزیره از ویرانی آسوده است تا آن‌که ارمنستان ویران شود، و مصر از ویرانی آسوده است تا آن‌که جزیره ویران شود، و کوفه از ویرانی آسوده است تا آن‌که مصر ویران شود، و نبرد پُرکشتار نخاهد بود تا آن‌که کوفه ویران شود، و شهر کفر گشوده نخاهد شد تا آن‌که نبرد پُرکشتار باشد، و دجّال برنمی‌شورد، مگر آن‌که شهر کفر گشوده شود.(۱)

چنین می‌نماید که این روایت از سخنان پیامبر-صلّى‌الّاه‌علیه‌وآله- باشد، اگرچه کعب الاحبار تابعی آن را به وی نسبت نداده است.

«جزیره» بخش شمالی سرزمینهای میان دو رود دِجْلَه و فُرات از جنوب شرقی ترکیه و شمال و شرق سوریه تا درون عراق است.

امیر مؤمنان علی-علیه‌السّلام-، در بیان رویدادهایی که پیش از شورش قائم-علیه‌السّلام- خاهند بود، فرمود:

... چیره‌شدن [ترکها بر](۲) زیندگان ارمنستان... .(۳)

---------------------------------------------------------------------------------------------
۱. المستدرک علی الصحیحین، ج ۵، ص ۶۵۶، ک الفتن و الملاحم، ح ۸۴۷۶؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۲. میان دو چنگک از افزوده‌های ما است که آن را از درونمایۀ برخی احادیث اسلامی بهره گرفته‌ایم، و روایت در بحار الأنوار، ج ۴۱، ص ۳۱۹، ب ۱۱۴، ح ۴۲، این گونه است: «چیره‌شدن زیندگان ارمنستان بر ارمنستان». 
 ۳. مناقب آل أبی طالب، ج ۲، ص ۳۰۹؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

📚گزیده‎هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه‎ ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته‎ های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman

چرا بسیاری از زنان و مردان، به‌ویژه زنان و مردان مؤمن، در آخرالزّمان از ازدواج بازمی‌مانند و یا عقیم و نازا می‌شوند؟

از جمله حکمتهای الاهی آخرالزّمانی که می‎توان از طریق برخی روایات اسلامی به آن دست یافت، آن است که پیش از ظهور امام مهدی(علیه‌السّلام)، و هنگامی که خداوند اراده می‌کند بر مردم به سبب کفرشان عذاب بفرستد، بیشتر مردم جهان از کفّار و اشرار و بی‌دینان خاهند بود. بنا بر این، از سالها پیشتر، ازدواجهای حلال و زایشها کم می‌شوند و به همین نسبت فرزندان حلال نیز کاهش و فرزندان حرام افزایش می‌یابند. از برخی روایات نیز دانسته می‌شود که نازایی زنان حدود 30 سال طول می‌کشد.  

------------------------------------------------------------- 

✔️کانال آخرالزّمان

به مناسبت 10 ساله‌شدن آشوب سوریه

آشوب فراگیر دوازده‌ساله در خاورمیانه پیش از شورش سفیانی و آشکارشدن گنج فرات

از برخی احادیث اسلامی بهره گرفته می‌شود که زیندگان خاورمیانه، به‌ویژه مسلمانان، پیش از شورش سفیانی، گرفتار آشوبی فراگیر می‌شوند که دوازده سال پایدار می‌ماند، و آغاز آن آشوب از شام و پایانش در همان‌جا خاهد بود.
 
ابن مُسَیَّب گفته است:

در شام آشوبی خاهد بود که گویا آغازش بازی کودکان است. از سویی بالا می‌آید و از سویی آرام می‌شود، و پایان نمی‌یابد تا آن‌که فریادگری فریاد زند: بی‌گمان، فرمانده آن کس است.(۱)

نیز ابن مُسَیَّب گفته است:

در شام آشوبی خاهد بود که گویا آغازش بازی کودکان است. سپس کار مردم بر چیزی استوار نمی‌شود و برای آنان گروه گردآمده‌ای نخاهد بود تا آن‌که فریادگری از آسمان فریاد زند: بر شما باد آن کس، و پنجۀ دستی برآید که اشاره می‌کند.(۲)

چنین می‌نماید که این دو روایت از سخنان پیامبر(صلّى‌الله‌علیه‌وآله) باشند، اگرچه سعید ابن مسیّب تابعی آن‌دو را به وی نسبت نداده است.

بدان که در ماه محرّم سال قیام قائم(علیه‌السّلام)، جبرائیل(علیه‌السّلام) از آسمان بانگ می‌زند که مهدی فرماندۀ مردم است، و پنجۀ دستی آویزان در هوا آشکار می‌شود که سوی وی اشاره می‌کند.

بنا بر آن‌چه هویداست، آشوب شام همان «آشوب سوریه» است که گویا آغازش از بازی کودکان بود، و در شهر دَرْعا زبانه کشید، هنگامی که شماری از کودکان شعارهایی را بر زیان زمامداری سوریه در ۲۲ ربیع اوّل ۱۴۳۲ برابر ۲۶ فوریه ۲۰۱۱ بر دیوار مدرسه‌شان نوشتند و با دست نیروهای امنیّتی بازداشت شدند، و پس از آن، آشوب با دستان برخی گروههای تروریستی و پشتیبانی برخی دولتهای غربی، عربی و ترک، در سراسر سوریه و برخی بخشهای لبنان پخش شد، و پس از گذشتن نزدیک چهار سال از درنگش در آن دو کشور، در ۱۰ شعبان ۱۴۳۵ برابر ۹ ژوئن ۲۰۱۴ با دستان گروه داعش و بازماندگان حزب بعث، درون کشور عراق رفت، و آن همچنان که بود، پایدار می‌باشد، و گمانی نیست در آن‌که آشوب یادشده پس از دوازده سال به درگیری میان گروه حسنی لبنانی، گروه اصهب مروانی، گروه ابقع فهری و گروه سفیانی شامی و به آشکارشدن گنج فرات کشیده می‌شود، و آشوب با قیام امام مهدی(علیه‌السّلام) پایان می‌یابد، و خداوند داناتر است.

از ابو هُرَیْرَه روایت شده است که رسول خدا(صلّى‌الله‌علیه[وآله]وسلّم) فرمود:

پس از من چهار آشوب سوی شما می‌آیند: نخستین آنها در آن خونها حلال دانسته می‌شوند، دومین آنها در آن خونها و داراییها حلال دانسته می‌شوند، سومین آنها در آن خونها، داراییها و شرمگاهها حلال دانسته می‌شوند، و چهارمین، ناشنوا، کور و فراگیر است که مانند جنبش موج در دریا می‌جنبد تا آن‌که کسی از مردم از آن پناهگاهی نمی‌یابد، و خانه‌ای از عربها و ناعربها نمی‌ماند، مگر آن‌که آن را از خاری و ترس پُر کند، در شام می‌گردد، عراق را می‌پوشاند و جزیره را با دست و پایش می‌کوبد، و گروه مردمان (مسلمانان) در آن، چون مالیده‌شدن چرم، مالیده می‌شوند، گرفتاری در آن سخت می‌شود، به گونه‌ای که کار نیکو در آن زشت دانسته، و کار زشت در آن نیکو شناخته گردد، کسی از مردم نمی‌تواند در آن بگوید: نه نه. سپس آن را از سویی نمی‌دوزند، مگر آن‌که از سویی دیگر بشکافد، مرد در آن صبح می‌کند، در حالی که مؤمن است و شب می‌کند در حالی که کافر است، و رهایی نمی‌یابد در آن، مگر کسی که مانند دعای فرورفته در دریا دعا کند، آن آشوب دوازده سال پایدار می‌ماند، از میان می‌رود هنگامی که از میان می‌رود، در حالی که بی‌گمان، فرات از کوهی از تلا پرده برداشته است؛ پس، بر سر آن کارزار می‌کنند تا آن‌که از هر نه تن هفت تن کشته شوند.(۳)

شایان یادآوری است که این روایت در کتاب الفتن دو بخش شده بود، و ما آن دو بخش را برای فراگیرشدن بهره‌اش، به هم پیوند دادیم و روایت را بر گونۀ یگانه و درستش در این‌جا آوردیم.

«شام» سرزمینی پهناور در خاورمیانه و جنوب غربی آسیا بر کنارۀ شرقی دریای مدیترانه است، و فلسطین، اردن، لبنان و بیشتر سوریۀ کنونی و بخشی از جنوب ترکیه و شرق مصر را در بر می‌گیرد.(۴)

«عِراق» بخش جنوبی سرزمینهای میان دو رود دِجْلَه و فُرات و پیرامون آن‌دو است که از سامَرّا بر کنارۀ خاوری دجله و هِیْت بر کنارۀ باختری فرات آغاز می‌شود و تا آبادان در جنوب غربی ایران و پایانۀ بَصْرَه در شمال کویت کشیده می‌شود.(۵)

«جَزِیرَه» بخش شمالی سرزمینهای میان دو رود دِجْلَه و فُرات است که از جزیرۀ ابن عُمَر، نَصِیبِین، مارِدِین، دِیار بَکْر، حَرّان و شانْلِی اُورْفا در جنوب شرقی ترکیه آغاز می‌شود و به قامِشْلِی، حَسَکه، رأسُ الْعَیْن، عَیْن العَرَب، رَقَّه و بُصَیْرَه در شمال شرقی، شمال و شرق سوریه می‌رسد و تا درون کشور عراق، از مَوْصِل بر کنارۀ خاوری دجله تا تَکْرِیت بر کنارۀ باختری دجله و حَدِیثَه بر کنارۀ خاوری فرات، کشیده می‌شود.(۶)
------------------------------------------------------------ 
۱. المصنّف، ج ۱۱، ص ۳۶۱، ح ۲۰۷۴۶؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۲. الفتن، ص ۲۳۶، الجزء ۵، ح ۹۲۹؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۳. الفتن، ص ۳۱، الجزء ۱، ح ۸۷ و الفتن، ص ۱۵۹، الجزء ۳، دنبالۀ ح ۶۵۱؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۴. بهره‌گرفته‌شده از: برخی منابع.
۵. بهره‌گرفته‌شده از: برخی منابع.
۶. بهره‌گرفته‌شده از: برخی منابع.

📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته ‎های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان
 

داستان قیام آذربایجانیها پیش از ظهور، خیالپردازی یا واقعیّت؟!

پرسش: این‌که آقای شیخ علی کورانی -نویسنده لبنانی ساکن قم- در مصاحبه‌اش گفته است: «یاران خراسانی پیروز خواهند شد. البته توسط آذربایجانی‌ها به پیروزی می‌رسند. امام صادق می‌فرماید: اگر آذربایجانی‌ها قیام کردند پیروز می‌شویم و قیام قبل از ظهور تحقق می‌یابد.» و نیز در کتاب عصر ظهور نیز همانند آن را آورده است(۱)، آیا چنین سخنی سازگار با روایات اسلامی است و چنین روایتی از امام صادق(علیه‌السّلام) در بارۀ قیام آذربایجانیها پیش از ظهور آمده است؟

پاسخ نویسنده کانال آخرالزّمان مدنی تنکابنی:

هرچند یاوران و پیروان امام مهدی(علیه ‌السّلام) از سرزمینها و گروههای گوناگون می‎باشند، و گروهی از ترکها نیز در آخرالزّمان در یاری‌رساندن به قیامگران راستین پیش از ظهور، مانند هاشمی چینی و شعیب خراسانی و دیگران، می‌کوشند، روایتی از امام صادق(علیه ‌السّلام) در بارۀ قیام آذربایجانیان پیش از ظهور و یاری‌رساندن ترکهای این دیار به خراسانی نداریم!!!

 آن‌چه سرچشمۀ اشتباه آقای کورانی در ارائۀ چنین دیدگاه و برداشت نادرستی شده است، عدم دقّت ایشان در بهره‌بردن از متون صحیح (درست‌نویسی‌شده) روایی و جامع‌ننگری و نداشتن آگاهی فراوان پیرامون موضوعات گوناگون آخرالزّمانی است، و به همین دلیل، در بسیاری از جاها به بیراهه می‌رود، و چنان‌که در مصاحبه با نشریّه فردا گفته است:

«دجّال حدود ۳۰ الی ۴۰ سال بعد از ظهور حرکت برعلیه حضرت راه خواهد انداخت»! و «سامری هنوز زنده است»! نیز یادم نمی‌رود، چندین سال قبل در دیداری که با جناب کورانی داشتم می‌گفت: هیچ حمله‌ای از آذربایجان به ایران نخاهد شد، و آن‌چه در روایات پیرامون هجوم شروسی به ایران آمده است، در بارۀ حملۀ ارتش سرخ شوروی به این کشور در حدود ۶۰ سال قبل (۱۳۲۰ هـ.ش) و اشغال بخشهایی از ایران می‌باشد!!!

برای روشن‌شدن پاسخ درست ما به پرسش یادشده برای همگان، نویسنده می‌گوید که ما پس از سالها پژوهش در مباحث مهدویّت و آخرالزّمان تا کنون روایتی در بارۀ قیام آذریها نیافته ‌ایم، و یافت نیز نمی‌شود، و آن‌چه آمده است، در بارۀ شورش ترکها بر زیان آذریها و دیگر مردم ایران است که در جای خُد می‌بایست مفصّل مورد بحث و پژوهش قرار گیرد، و در همین گفتار نیز به آن می‌پردازیم.

بنا بر روایات اسلامی، ترکهای منطقۀ قفقاز جنوبی، از جملۀ ترکهای آذربایجان و ترکهای ترکیه در سال ظهور امام مهدی(علیه‌السّلام) دو شورش فتنه‌گرانه و نابرحق دارند که در نخستین آنها همراه با خزرها و با فرماندهی فرمانده‌ای ناصبی مذهب و یهودی نسب با نام شَرُوسِی بر کشور ما یورش می‌برند و پس از مدّتی نبرد با ایرانیان به رهبری مَرْوَزِی، از ترس چینیها و خراسانیها و نیز برای یاری‌رساندن به نیروهای اصهب مروانی در برابر هجوم سفیانی به عراق، جنگ با ایرانیان را رها می‌کنند و سوی عراق می‌روند و در آن‌جا نابود می‌شوند، و در دومین شورش، وارد بخشی از جزیره در شمال و شمال شرقی سوریه می‌شوند و دختران جوان مسلمان را به یغما می‌برند، و سرانجام، نخست نیروهای سفیانی بخشی از آنان را می‌کشند و سپس یاران امام مهدی(علیه‌السّلام) آنان را نابود می‌کنند.

از مَکْحُول روایت شده است که پیامبر(صلّی‌الله‌علیه‌[وآله]وسلّم) فرمود:

برای ترکها دو شورشی است: شورشی که آذربایجان را ویران می‌سازند، و شورش دومی که اسبهایشان را بر فرات می‌بندند، و پس از آن (شورش دوم) ترکی نخاهد بود.(۲)

از کعب الاَحْبار روایت شده است که گفت:

... بی‌گمان، قائم از فرزندان علی(علیه‌السّلام) است که برای وی پنهان‌شدنی چون پنهان‌شدن یوسف و بازگشتی مانند بازگشت عیسی ابن مریم می‌باشد. سپس در پی پنهان‌شدنش، با برآمدن ستارۀ سرخ، ویران‌شدن زَوْرا که همان ری است، فروبرده‌شدن مُزَوَّرَه که همان بغداد است، شورش سفیانی و نبرد فرزندان عبّاس با جوانان ارمنستان و آذربایجان، آشکار می‌شود؛ آن، نبردی می‌باشد که در آن، هزارانی و هزارانی کشته می‏شوند، هر کدام شمشیری آراسته را می‌گیرند که بر همگی پرچمهایی سیاه به جنبش درمی‌آیند؛ آن، جنگی است که مرگ سرخ و طاعون تیره با آن درمی‌آمیزند.(۳)

چنین می‎نماید که این حدیث ارزشمند دربردارندۀ برخی پیشبینیهای شگفت از سخنان پیامبر(صلّى‌الله‌علیه‌وآله) باشد، اگرچه کعب الاحبار تابعی آن را به وی نسبت نداده است.

«جوانان ارمنستان و آذربایجان» نیروهای خَزَری از ترک و روس و جز آن‎دو می‎باشند که در قَفْقاز جنوبی گرد می‌آیند، و چند ماه پیش از قیام امام مهدی(علیه‌السّلام)، با فرماندهی شَرُوسِی بر ایران یورش می‌برند، سپس به عراق می‌روند تا مروانیان را یاری کنند، و در آن‌جا با هم نابود می‌شوند.

ابن مَهْزِیار اهوازی، در بارۀ دیدارش با امام مهدی(علیه‌السّلام)، در جایگاهی ناشناخته در حجاز، در روزگار پنهان‌شدن کوتاه‌مدّتش، گفته است:

... آن گاه که او را دیدم، خِرَدم در خوبی و ویژگی‌اش سرگردان شد. پس، به من فرمود: ... شَرُوسِی، با هدفِ کوه سیاه در پشتِ ری که پیوسته به کوه سرخ و چسبیده به کوههای تالِقان است، از اَرْمَنِسْتان و آذَرْبایْجان بیرون می‌آید. پس، میان او و میان مَرْوَزی نبردی نابودگر و ریشه‌برانداز خاهد بود که در آن، خردسال سپیدمو، و از آن، بزرگسال پیر می‌شود، و میان آن‌دو کشتار آشکار می‌شود... .(۴)

«اَرْمَنِسْتان» سرزمینی است که میان جمهوری آذربایجان در شرق و ترکیه در غرب و گرجستان در شمال و رود اَرَس در جنوب جای دارد، و «آذَرْبایْجان» سرزمینی در شمال غربی ایران است که میان دریای خزر در شرق و ترکیه در غرب و رود اَرَس در شمال جای دارد، و آن جدای از جمهوری آذربایجان می‎باشد که نادرست به این نام نامیده شده است.

از ابو بَصِیر روایت شده است که ابو عبدالله [صادق](علیه‌السّلام) فرمود که بی‌گمان، پدرم [باقر](علیه‌السّلام) به من فرمود:

ناگزیر بی‌گمان، آتشی از آذربایجان خاهد بود که چیزی برابر آن نمی‌ایستد. پس، هر گاه چنان شود، پلاسهای خانه‌هایتان شوید و بمانید تا هنگامی که ما مانده‌ایم. پس، هر گاه جنبشگر ما (مهدی) جنبش کند، سوی او بشتابید، اگرچه با سینه‌خیزرفتن... .(۵)

این همان حدیثی است که آقای کورانی بر پایۀ آن پنداشته است که آذربایجانیها برای یاری اهلبیت(علیهم‌السّلام) در آخرالزّمان برمی‌شورند، و هیچ حمله‌ای پیش از ظهور از شمال غرب به ایران نمی‌شود، در حالی که درونمایۀ آن به آتش آشوب و جنگی بزرگ اشاره دارد که ترکان (ترکیه) و چه بسا رومیان (آمریکا و اروپا) بر زیان مسلمانان، به‌ویژه ایرانیان، در سرزمین آذربایجانِ ایران و بر زیان آذریها برمی‌افروزند.

گفتنی است، آن‌چه مایۀ برداشت نادرست جناب کورانی از حدیث یادشده گردیده است، نسخۀ چاپی نادرست آن در کتاب بحار الأنوار می‌باشد. زیرا این حدیث در کتاب غیبت نعمانی که منبع اصلی آن است، در دو جا با عبارت صحیح: لا بدّ «لنار» من أذربیجان لایقوم لها شیء (ناگزیر آتشی از آذربایجان خاهد بود که چیزی برابر آن نمی‌ایستد) آمده است، ولی در نسخۀ چاپی بحار الأنوار در دو جا با عبارت نادرست: لا بدّ «لنا» من أذربیجان لایقوم لها شیء» (ناگزیر برای ما آذربایجان خاهد بود که چیزی برابر آن نمی ایستد) آمده است، و آقای کورانی با آن‌که بنده در چندین سال پیش، اشتباهشان در مبنا قراردادن نسخۀ اشتباه بحار الأنوار و تفسیر نادرست آن را به ایشان تذکّر دادم و همان موقع بی‌درنگ از طریق کامپیوتر به بحار الأنوار مراجعه کرد و اشکال بنده را پذیرفت، ولی پس از آن، نه متن کتابش عصر الظهور را اصلاح کرد و نه گفتارش را در مصاحبه‌ها و ملاقاتها تغییر داد. شنیدنی است اگر بدانید، همین نسخۀ نادرست بحار الأنوار و نقل آن از سوی جناب کورانی مایۀ اشتباه دیگران، جز حقیر و برخی اساتید، در مباحث مهدویّت شده است، و ناگفته نماند که ما نیز معصوم نیستیم و همه در معرض فراموشی و اشتباه می‌باشیم.
----------------------------------------------------------- 
۱. شایان یادآوری است، در کتاب «عصر ظهور» ص ۶۳ که ترجمۀ فارسی عصر الظهور تألیف آقای کورانی است، می‌خانیم: «و از جمله، روایات مربوط به انقلاب آذربایجان در رویاروئى با ترکان مى‌باشد، از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: " آذربایجان براى ما لازم است، چیزى در مقابل آن یاراى مقاومت ندارد و چون انقلاب گر ما قیام کند به سوى او بشتابید، اگر چه با رفتن چهار دست و پا بر روى برف باشد. " ۱ ممکن است از قول امام (ع) که فرمود: " ناگزیر از آذربایجان بوده و چیزى در مقابل آن ایستادگى نمى کند" چنین استفاده شود که آن جنبش است هدایت گر که در آذربایجان و یا از ناحیه اهالى آن سامان بوجود آمده که لازم است بعد از آن، انتظار و درنگ نموده، تا نشانه‌هاى نزدیک آن آغاز گردد...». 
۲. الفتن، ص ۱۴۵، الجزء ۳، ح ۵۹۷؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۳. الغیبة، للنعمانیّ، ص ۹-۱۴۸، ب ۱۰، ح ۴؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۴. بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۶-۴۵، ب ۱۸، ح ۳۲، با نقل از: کمال ‏الدین؛ ترجمۀ یکی از دانشمندان معاصر.
۵. الغیبة، نعمانی، ص ۲۰۰، ب ۱۱، ح ۱؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته ‎های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان
 

 

 

فرمانروایی عالمان دین و سرپرستی کارهای مردم در آخر الزّمان

فرمانروایی عالمان دین و سرپرستیشان بر کارهای مردم از نشانه های نزدیک شدن زمان قیام امام مهدی(علیه السّلام) است.

عبدالله پسر عبّاس گفت که با رسول خدا(صلّى الله علیه و آله و سلّم) حج گزاردیم، حجّ وِداع(1). پس، کوبۀ در کعبه را گرفت و رویش را سوی ما کرد و فرمود: آیا شما را از پیش درآمدهای «ساعت» آگاه نکنم؟ و در آن روز، سلمان از همۀ مردم به او نزدیکتر بود، گفت: بله ای فرستادۀ خدا. فرمود:

... هنگام آن پیش درآمدها، «رُوَیْبَضَه» سخن خاهد گفت. سلمان گفت: ای فرستادۀ خدا، پدر و مادرم فدای تو، «رویبضه»(2) چیست؟ فرمود او (صلّی الله علیه و آله و سلّم): کسی در بارۀ کار تودۀ مردم سخن خاهد گفت که پیشتر سخن نمی گفت. ایشان آن اندازه که خدا بخاهد، می مانند، و در روزگار ماندگاریشان [زمین را](3) می کوبند و بر آن نشانه می گذارند. پس، زمین پاره های دلش از تلا و نقره را سوی آنان می افکند. سپس، با دست خُد به ستونها اشاره کرد و فرمود: مانند این. آنان جز اندکی درنگ نمی کنند تا آن که زمین سست شود، سست شدنی. پس، هر گروهی گمان می کند که زمین در سوی آنان سست شده است. پس، در آن روز، تلا و نقره سودی نمی دهند، و این، مرادِ سخن خداوند: «بی گمان، پیش درآمدهای آن (ساعت) آمده اند»(4)، می باشد(5).

شایسته است در این جا هشداردادن بر آن که در رونویسی و نقل نوشتارهای این حدیث در هم ریختگی و پیش و پس افتادنی روی داده است، و ما سازگار با آن چه از همۀ روایات اسلامی بیانگر رویدادهای آخر الزّمان بهره گرفته ایم، آن را درست کرده و آورده ایم.

با نگاه به سخن پیامبر(صلّى الله علیه و آله): «کسی در بارۀ کار تودۀ مردم سخن خاهد گفت که پیشتر سخن نمی گفت» برای ما آشکار می شود که مرادش از «رویبضه» همان عالمان دینی اند که پیش از آن که به زمامداری برسند و جایگاههای دولتی را سرپرستی کنند، تنها کارشناسان علوم دینی و معارف اسلامی بودند و خُد را بر رساندن دین و پخش کردن دستورهای آن میان مردم و راهنماییشان گمارده بودند، و چنان که می دانید، در پی فروپاشی زمامداری پادشاهی در ایران و پیروزی انقلاب ایران و بنیادگذاری حکومت جمهوری در 12 فروردین 1358 برابر 3 جمادى ‏اوّل 1399 و 1 آوریل 1979، گروهی از عالمان دین در این کشور به زمامداری رسیدند و کارهای مردم در دستشان افتاد، و این گونه، برای نخستین بار در تاریخ اسلام و تشیّع، پدیده ای شگفت با نام «دولت عالمان دین» پدید آمد.

از سخن پیامبر(صلّى الله علیه و آله) بهره گرفته می شود که«رویبضه ها»در روزگار فرمانرواییشان در آخر الزّمان چنان به کانها و گنجهای زمین دست می یابند که مانند آن برای دیگران روی نمی دهد، و گمانی نیست در آن که این کار برآیند بسیاریِ کانها و گنجها در کشورشان و به کارگیری فن آوریهای نوین در آشکارسازی و کاوش می باشد، و جز این نیست که همۀ آنها آزمایشی برای آنان از سوی خدای متعالی است؛ زیرا خداوند بی گمان، مردم را از اندوختن تلا و نقره و انباشتن داراییها و نپرداختن آنها در راهش پرهیز داده است با این آیه:

«ای کسانی که ایمان آورده اید، بی گمان، بسیاری از عالمان یهودیان و عالمان مسیحیان داراییهای مردمان را بیهوده می خُرَند و از راه خدا روی برمی گردانند، و کسانی که تلا و نقره می اندوزند و آنها را در راه خدا نمی پردازند، پس، آنان را به شکنجه ای دردناک مژده بده»(6)،

و با این همه، می بینم که بیشتر پادشاهان، فرمانروایان، وزیران، دارایان و علما(7) داراییها را در بانکها و کاخها و خانه ها می اندوزند، و زکات و خمس آنها را در راه خدا نمی پردازند، و به هر روی، بی گمان، پیامبر(صلّی الله علیه و آله) آشکار کرده است که هنگام نزدیک شدن زمان امام قیام مهدی(علیه السّلام)، گنج اندوزان از گنجهایشان برای پایداری چیرگیشان و ماندگاری فرمانرواییشان بهره نمی برند.

بدان که مراد از «ساعت» در برخی آیات قرآنی و بسیاری از روایات اسلامی، زمان قیام قائم(علیه السّلام) می باشد.

بنا بر آن چه هویداست، سخت سست شدنِ زمین پیش از قیام امام مهدی(علیه السّلام) از برآیندها و پیامدهای بارش بارانهای سیل آسا بر روی آن می باشد.
---------------------------------------------------------------- 
1. حجّ وِداع واپسین حجّی است که پیامبر(صلّی الله علیه و آله) آن را گزارد. 
2. «رُوَیْبَضَه»، بنا بر آن چه در فرهنگنامه های واژگان عربی آمده است، کوچک شدۀ رابِضَه می باشد، و «ه» در آن برای مبالغه است، و جمعش رُوَیْبَضون و رُوَیْبَضات، و از معانی آن «انسان ناشناخته»، «ناتوان از کارهای بزرگ» و «گوسفندچران» می باشد (در این باره بنگرید: العین و لسان العرب، درگاه «ربض»).
3. میان دو کروشه از افزوده های ما هست.
4. قرآن کریم، سورۀ محمّد(صلّی الله علیه و آله)، آیۀ 18 .
5. تفسیر القمّیّ، ج 2، ص 82-279، سورۀ محمّد-صلّی الله علیه و آله- (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
6. قرآن کریم، سورۀ توبه، آیه 34 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
7. سعدی شیرازی نیز در گلستان، باب 2، حکایت 38، در بارۀ عالمان زاهدنمای زراندوز چه نیکو گفته است:
            ترک دنیا به مردم آموزند                   خویشتن سیم و غلّه اندوزند
حکیم فردوسی توسی هم در شاهنامه، در پادشاهی یزدگرد، با بهره گیری از روایات اسلامی، سرنوشت عالمان زراندوز در آخر الزّمان را چنین پیشگویی کرده است:
          همه گنجها زیر دامن نهند                 بمیرند و کوشش به دشمن دهند

✔️برگرفته از: جهان در آستانۀ ظهور،  پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی
 

جنگ هند و پاکستان در آخرالزّمان

جنگ میان هند و پاکستان و روی‎ دادن ویرانی و کشتار در سرزمینهای هند و سند و چیره‎ شدن هندیان بر پاکستانیها از نشانه‎ های نزدیک‎ شدن زمان قیام امام مهدی(علیه ‎السّلام) است.

 

 

در کتاب ابو حُذَیْفَه از مُقاتِل روایت شده است که وی گفت:

پس از مرگ ضَحّاک، در کتابهای گردآوری‌ شده نزدش، در بارۀ گفتار خداوند(عزّ و جلّ): «و هیچ آبادی ‎ای نیست، مگر آن‎ که ما پیش از روز قیامت نابودگر یا شکنجه‎ کنندۀ آن می‎باشیم، شکنجه‎ ای سخت، و آن، در کتاب نوشته شده بود»(۱)، خانده ‎ام: ... ویران‎ شدن سند از سوی هند است... .(۲)

چنین می‎ نماید که این روایت از سخنان پیامبر(صلّى ‎الله‌ علیه ‌و آله) باشد، اگر چه ضَحّاک ابن مُزاحِم خراسانی تابعی آن را به وی نسبت نداده است.

بدان که مراد از «روز قیامت» در برخی آیات قرآنی و بسیاری از روایات اسلامی، روز قیام قائم(علیه ‎السّلام)، و مقصود از «کتاب» در این‎جا همان لوح محفوظ است.

قَتادَه از سعید ابن مُسَیِّب روایت کرده است که امیر مؤمنان [علی(علیه‌السّلام)](۳) در بارۀ سخن او (خداوند) متعالی:

«هیچ آبادی ‎ای نیست، مگر آن که ما پیش از روز قیامت نابودگر یا شکنجه ‌کنندۀ آن می باشیم»(۴)، پرسیده شد؟ فرمود: ویران می‎شود ... سند از هند... .(۵)

امام علی ابن ابی طالب (علیهماالسّلام)، در بیان نشانه‎ های قیام قائم(علیه‌ السّلام)، فرمود:

ای وای بر سرزمینهای سند و هند از آن‎ چه(۶) در آن‌ جا ها فرود می‌آید از کشتن، سربریدن و ویران‌شدن در آن زمان... .(۷)

نیز امیر مؤمنان علی(علیه ‌السّلام)، در بیان رویدادهایی که پیش از قیام قائم(علیه ‌السّلام) خاهند بود، فرمود:

... چیره شدن هند بر سند... .(۸)

همچنین از برخی محاسبه‌ های جفری در بارۀ شورش خراسانی در مشرق بهره گرفته می‎شود که پیش از آن یا همراهش، سرزمینهای سند با بمبها و موشکهایی که دهلی آنها را بر آن‎ جاها پرتاب می‎کند، آشفته می‌شوند، و سخن بیرون‎ آمده از جفر این است: «مَحالِ سند زار به سَهمِ دهلی»(۹)، و گمانی نیست در این‎که هاشمی چینی در پی روی‌دادن جنگی میان هند و پاکستان و چیره‌شدن هندیان بر پاکستانیها، سپاهش را از سین‎ کیانگ در غرب چین به مُلْتان در جنوب استان پَنْجابِ پاکستان می‌آورد و سپس از آن‎جا سوی ازبکستان می‎ کوچد تا در سمرقند با شعیب تمیمی خراسانی همپیمان و همبسته شود.

با نگاه به روایات اسلامی ‎ای که در بارۀ هند و سند در آخرالزّمان آمده ‌اند، بهره می‌گیریم که مراد از «هِنْد»، کشور کنونی هند، و مقصود از «سِنْد»، کشور کنونی پاکستان می‌باشد.(۱۰)

شبه ‌قارّۀ هند در روزگاران کهن به دو بخش بزرگ با نام «سرزمینهای هند» و «سرزمینهای سند و پنجاب» جدا می‌شده است، و سرزمینهای سند که بخش بزرگی از کشور پاکستان ‎اند، همان سرزمینهای دربرگیرندۀ رود سند (Indus) می‌باشند که از فلات تبّت در شمال رشته‌کوههای هیمالیا سرچشمه می‌گیرد، و از بخش جامو و کشمیر در شمال غربی هند می‌گذرد، و بیشترش در سرزمینهای پاکستان، از شمال تا جنوب، روان می‌شود تا آن‌که نزدیک بندر کراچی در اقیانوس هند بریزد.

شایان یادآوری است، از هدفهای راهبردی دولتهای غربی ناتوان‌سازی دولتهای اسلامی در روزگار کنونی است، و دولت پاکستان از بزرگترین دولتهای اسلامی در خاورمیانه است، و آن، نخستین دولتی در میان مسلمانان است که به انرژی هسته‎ای دست یافت و جنگ‎افزار اتمی ساخت، و هند نیز کشوری است که در آن شمار بسیاری از مسلمانان می‎زیند. بنا بر این، اسرائیل و آمریکا در برافروختن آتش جنگ میان هند و پاکستان می‌کوشند، و بودن ناسازگاریها و درگیریهای ریشه‌دار و درازهنگام میان هندیان و پاکستانیها بر سر استان راهبردی کشمیر از چیزهایی است که مایه و زمینه‎ساز روی‌دادن جنگی بزرگ میان دو کشور می‌شود، و چنان‌که می‌دانید، پس از جدایی خونبار پاکستان از هند در سال ۱۹۴۷ م که بیش از یک میلیون کشته بر جای گذاشت، کشمیر سه بخش شد که دو بخش آن را هند گرفت و بخش سوم به پاکستان داده شد، و از آن زمان دو کشور بر سر چیره‌شدن بر همۀ بخش کشمیر درگیرند، و افزون بر این، چین نیز خاستار گرفتن بخشی از آن استان است، با این گواه که زیندگان بخش شرقی کشمیر که «آکسای» نامیده می‌شود، ریشه‌ای چینی دارند، و چینیها پس از نبرد با هندیان در سال ۱۹۶۶ م بر بخشی از شرق کشمیر چیره شدند، در حالی که کشمیریها می‌کوشند که از هر کدام از هند و پاکستان و چین جدا و خُدگردان شوند، و تا کنون یک جنگ میان چین و هند و سه جنگ میان هند و پاکستان بر سر سرزمین کشمیر روی داده است.

نیز از چیزهای ناسازگار میان پاکستان و هند آن است که اقتصاد پاکستان به گونه‌ای بنیادین بر کشاورزی پایه‌گذاری شده است که نیازمند آب می‌باشد، و فراهم‌کردن بخش بزرگی از نیازمندیهای سرزمینهای پاکستان از آبهای برخی رودها مانند سَتلُج و جِهلُم و سِند انجام می‌شود که از کوههای هیمالیا در شمال هند و بخش کشمیر سرازیر می‌شوند، و برای همین، کشمیر دارای برجستگی اقتصادی ویژه‌ای برای پاکستانیها است، افزون بر برجستگی سیاسی و ارتشی، و در برخی زمانها سران هند سران پاکستان را از بستن آب سند بر ایشان می‌ترسانند.
  
امروزه می‎بینید که میان هند با آمریکا و اسرائیل پیوندهای استواری یافت می‌شوند، و هند از همپیمانان روسیه نیز می‌باشد، و از نیروی ارتشی برتر و پایداری سیاسی نیرومندی برخُردار است، در حالی که هر چند پاکستان در گذشته یکی از همپیمانان آمریکا بود، آمریکاییها اکنون تلاشی در توانمندسازی نیروی ارتشی پاکستانیها نمی‌کنند، و کمکهای آنان به ایشان تنها اقتصادی است، و نیز پاکستان از همپیمانی‌اش با چین سود بسیاری نمی‌برد، و از پایداری سیاسی نیرومندی برخُردار نیست. پس، به‌ناچار اگر جنگی میان دو دولت هند و پاکستان روی دهد، هندیان پیروز خاهند شد.(۱۱)
------------------------------------------------------------ 
۱. قرآن کریم، سورۀ اسراء، آیۀ ۵۸؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۲. البدء و التاریخ، الجزء ۴، ص ۴-۱۰۲، ف ۱۳؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۳. میان دو کروشه از افزوده‎های ما است.
۴. قرآن کریم، سورۀ اسراء، آیۀ ۵۸؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۵. مناقب آل أبی‏ طالب، ج ۲، ص ۳۱۲؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۶. در همۀ نسخه‎های چاپی إلزام الناصب نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‎جا «و ما» یافت می‎شود که به «ممّا» اصلاح و ترجمه گردید.
۷. إلزام الناصب، ج ۲، ص ۱۵۷، خطبة البیان ۱؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۸. مناقب آل أبی طالب، ج ۲، ص ۳۰۹؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۹. مَحال: محلها و جایها. زار: آشفته و پریشان. سَهْم: تیر. 
۱۰. سخن نویسنده. 
۱۱. بهره‎گرفته‎شده از: منابع گوناگون.

📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته‎ های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان
 

بایستگی اندوختن خُراک سال در آخرالزّمان

از روی خرد و دستور دین پسندیده است که انسان خُراکیها و دیگر نیازمندیهای سالش را بیندوزد، و این کار هنگام برآمدن بزرگ ‎ستاره‎ای دنباله ‎دار در ماه رمضانِ پیش از ظهور امام مهدی (علیه‎ السّلام) بایسته است، و از نمونه‎های احتکار حرامی نیست که آن اندوختن خُردنیها هنگام کمبودشان در بازارها است.
  
بنا بر آن‌چه در احادیث اسلامی آمده است، بزرگ ‌ستاره‌ای دنباله‌دار که «گیسوی سختی‌آور» یا «گیسوی شیطان» نامیده می‌شود، کمی پیش از قیام امام مهدی(علیه‌السّلام)، از صفر تا رجب در کرانه‌های آسمان می‌گردد تا آن‌که در شعبان میان خُرشید و زمین جای می‌گیرد و در ماه رمضان به زمین نزدیک می‌شود و پیرامونش می‌چرخد و اندک‌اندک درون پوشش گازی‌اش می‌رود و می‌سوزد و شعله‌ور می‌شود و سه یا هفت شبی پیاپی برای زمینیان نورافشانی می‌کند، و تندبادی سرخ پدید می‌آورد و شهابهایی فراوان بر روی زمین فرومی‌باراند و ناگهان با صدایی سخت و بسیارترسناک در مشرق می‌افتد و مایۀ گرفتاریها و ناخُشیهایی برای مردم می‌شود.

عِبادَه ابن صامِت روایت کرده است که رسول خدا(صلّى‌الله‌علیه‌[وآله]وسلّم) فرمود:

هر گاه ستونی سرخ را از سوی مشرق در ماه رمضان دیدید، خُراک سالتان را بیندوزید؛ پس بی‌گمان، آن، سالِ گرسنگی است.(۱)

خالد ابن مَعْدان گفته است:

بی‎گمان، به‌زودی ستونی از آتش از سوی مشرق برمی‌آید که همۀ زیندگان زمین آن را خاهند دید. پس، هر کس به آن رسید، برای خانواده‎اش خراک سال را فراهم کند.(۲)

چنین می‌نماید که این حدیث از سخنان پیامبر(صلّى‌الله‌علیه‌وآله) باشد، اگرچه خالِد ابن مَعْدان کلاعِی تابعی آن را به وی نسبت نداده است.

مُعَمَّر ابن خَلّاد از ابو الحسن رضا(علیه‌السّلام) در بارۀ نگه‌داری خُراک در سال پرسید؟

فرمود: من انجامش می‌دهم.(۳)

حسن ابن جَهْم گفته است که از رضا(علیه‎السّلام) شنیدم که می‌فرمود:

بی‎گمان، انسان هر گاه خُراک سال را درون خانه کند، سبک‏بار و آسوده می‌شود.(۴)

-------------------------------------------------------------------- 
۱. مجمع الزاوئد و منبع الفوائد، ج ۵، ص ۳۵، کتاب الأطعمة، ب ادّخار القوت، ح ۷۹۸۰؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی.
۲. الفتن، ص ۱۵۰، الجزء الثالث، ح ۶۱۶؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی. 
۳. من لایحضره الفقیه، ج ٣، ص ۱۶۷، کتاب المعیشة، ح ۳۶۲۰؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی.
۴. الکافی، ج ۹، ص ۵۶۹، کتاب المعیشة، ب إحراز القوت، ح ١؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی.

📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته‎های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان

زنان در آخرالزّمان (بخش ۲)

سوارشدن زنان بر زینها

عبدالله ابن عبّاس گفته است که با رسول خدا(صلّى‎ الله ‎علیه ‎و آله‎ و سلّم) حج گزاردیم، حجّ وِداع(۱). پس، کوبۀ در کعبه را گرفت و رویش را سوی ما کرد و فرمود:

آیا شما را از پیش‎ در آمدهای «ساعت» آگاه نکنم؟ و در آن روز، سلمان از همۀ مردم به او نزدیکتر بود، گفت: بله ای فرستادۀ خداوند. فرمود: ... هنگام آن پیش ‎درآمدها ... سوگند که بی‎گمان، زنان بر زینها سوار شوند؛ پس، از سوی مردم من (مسلمانان) نفرین خداوند بر آنان باد... .(۲)

 

از محمّد ابن مُسْلِم ثَقَفی روایت شده است که گفت: شنیدم که ابو جعفر محمّد ابن علی باقر(علیهماالسّلام) می‌فرمود:

قائمِ از ما یاری‎شده با ترسِ سخت و نیرومندشده با یاری‌کردن است ... گفتم: کی قائمِ شما برمی‌شورد؟ فرمود: هرگاه ... زنان بر زینها سوار شوند ... پس، در آن هنگام، شورش قائمِ ما خاهد بود... .(۳)

نزال ابن سَبْرَه گفته است که امیر مؤمنان علی ابن ابی طالب(علیه‎السّلام) برای ما سخنرانی کرد، و خداوند(عزّ و جلّ) را ستود و بر وی آفرین گفت و بر محمّد و خاندان او درود فرستاد، سپس -سه بار- فرمود:

بپرسید ای مردم از من پیش از آن که مرا نیابید. پس، صَعصَعه ابن صُوحان سوی او برخاست و گفت: ای امیر مؤمنان، کی دجّال برمی‌شورد؟ پس، علی(علیه‎ السّلام) به او فرمود: برای آن، نشانه‎ ها و چگونگی هایی ‌اند که برخی در پی دیگری می ‎آیند، مانند همانندی لنگۀ کفش با لنگۀ کفش، و اگر بخاهی تو را از آنها آگاه کنم؟ گفت: بله ای امیر مؤمنان. فرمود: به یاد بسپار، پس بی‎گمان، نشانۀ آن، هنگامی است که ... زنان بر زینها سوار شوند... .(۴)

«دجّال» مردی یک‎چشم و یهودی است که پس از قیام امام مهدی(علیه‌السّلام) و کمی پیش از فرودآمدن عیسی(علیه‎السّلام) برمی‌شورد و می‎گوید که خداست و در زمین تباهی می‌کند و مردم را در آشوب می‌افکند و گمراهشان می‌کند با جادو در زمانی چهل‌روزه، پس عیسی با فرمان مهدی(صلوات ‎الله ‎علیهما) وی را می‌کشد، و آشوب و تباهی در جهان پایان می‌یابد.
 
از احادیث اسلامی بسیار ناپسندی سوارشدن زنان بر زینهای اسبان و قاطران و چیزهایی همانند آن‎ دو در روزگار ما، مانند موتورسیکلتها و دوچرخه‎های بادی، بهره گرفته می‎شود؛ زیرا بی‎گمان، سوارشدن آنان بر زینها هوسهای زنانگیشان را برمی‌انگیزاند و مایۀ کشاندن نگاه بیگانگان سوی ایشان می‎شود، ولی نشستن زنان بر صندلیهای خُدروها، قطارها، کشتیها و هواپیماها، پس آن، مانند نشستن بر کجاوه‎های به ‌کاررونده در گذشته، ناپسندی‎ای در وی از سوی دستورهای دینی نیست.

♦️از حارث اَعوَر (یک ‎چشم) روایت شده است که امیر مؤمنان-علی-(علیه ‎السّلام) فرمود:

زنان را بر زینها بار نکنید که آنان را به بدکارگی برمی‎انگیزانید.(۵)

♦️ابن ابی عُمَیْر از برخی همراهانش روایت کرده است که ابو عبدالله-صادق-(علیه‎السّلام) فرمود:

زین جایگاه سوارشدنی نفرین‌شده برای زنان است.(۶)

♦️پیامبر(صلّى‌الله‌علیه‌وآله‌) فرموده است:

... برای زن سوارشدن بر زین روا نیست، جز از ناچاری یا در سفر... .(۷)

--------------------------------------------------------------
۱. حجّ وِداع واپسین حجّی است که پیامبر(صلّی‌الله‌علیه‎وآله) آن را گزارد.
۲. تفسیر القمّیّ، ج ۲، ص ۸۰-۲۷۹، سورۀ محمّد(صلّی‌الله‌علیه‎وآله)؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۳. کمال الدین، الجزء ۱، ص ۳۵۹، ب ۳۲ ح ۱۶؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۴. کمال الدین، ص ۷-۴۷۶، الجزء ۲، ب ۴۷، ح ۱؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۵. الفروع من الکافی، ج ۵، ص ۵۱۶، کتاب النکاح، ب فی تأدیب النساء، ح ۴؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۶. الفروع من الکافی، ج ۶، ص ۵۴۱، کتاب الدواجن، ب آلات الدواب، ح ۱؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۷. الخصال، ص ۵۸۸، أبواب السبعین و ما فوقه، ح ۱۲؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

📚گزیده‎هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته‎های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان

پیش از ظهور بیشتر معتقدان به امام مهدی(علیه ‎السّلام) از وی رویگردان می‎شوند!!!

دیروز با یکی از اساتیدم که سالها پیش نزد ایشان شاگردی می کردم، تماسی برقرار شد. تذکّراتی پیرامون برخی مطالب آخرالزّمانی دادند، و ما نیز نکاتی را یادآور شدیم. از جملۀ تذکّرات ایشان این بود که فرمودند: از دیدگاه من مهمترین نشانۀ نزدیک‎شدن ظهور آن است که نه تنها مردم عادی، خواص (روحانیون و علمای شیعه) هم از امام زمان(علیه‎السّلام) رویگردان شوند و نمازخانان در مضیقه قرار گیرند. حقیر در تأیید سخن ایشان عرض کردم: بله همین طور است، و روایاتی داریم که کمی پیش از ظهور بیشتر معتقدان به امامت ائمّۀ دوازده‎گانه(علیهم‎السّلام) از این امر برمی‎گردند، و امیدواریم با کفریّاتی که از برخی عالمان و روحانیون و خطبا این روزها می‎شنویم و در حال فزونی است، و گرفتاریها و سختیهایی که مردم روز به روز دچار آنها می‎شوند و سبب رویگردانی آنان از خدا و دین و مذهب می‎گردد، هرچه زودتر به آن وضعیّت برسیم و صف کفر و نفاق کثیر از صف ایمان قلیل جدا شود تا ظهور نزدیک شود و ایشان فرمودند: خدا کند که چنین باشد!!!

همه می‎دانند آرزوی ما رویگرداندن مردم و علما از دین و امام زمان(علیه‎السّلام) نیست، ولی چون می‎دانیم ادّعاها بیشتر دروغین‎اند، و امتحانات الاهی چنین چیزی را آشکار می‌‏کنند، امیدواریم کفر و نفاق هرچه زودتر آشکار شود تا خبیث از پاکیزه جدا گردد. شاید سخنان ما در این مقاله برای دوستانمان نیز ناگوار باشد، ولی بعدها که حقیقت آشکار شد، خاهند دانست که ما چه می‎دیدیم و چه می‌‎دانستیم!!!

ناگفته نماند این پیشبینی گمراهی و برگشتن از دین و امام زمان(علیه‌ السّلام) شامل بندۀ نویسنده و شمای خاننده هم می‌شود، مگر این‎که پناه ببریم به خداوند از شرّ شیطان نفسی و شیطان جنّی تا از  آمایشهای سخت آخرالزّمانی سالم درآییم.

در آینده در ضمن گفتاری مفصّل با روایات اسلامی، رویگردانی مردم و خواص از دین و امام مهدی(علیه‎السّلام) و جداشدن صف کفر و نفاق از ایمان را کمی پیش از ظهور ثابت خاهیم کرد، هرچند کارشناسان مباحث مهدوی خُد بر این امور واقفند.

 

✔️کانال آخرالزّمان

پخش ‎شدن دود از آسمان در آخرالزّمان

پخش شدن دود از آسمان از نشانه‎ های نزدیک‎ شدن زمان قیام امام مهدی(علیه السلام) است.

خداوند متعالی فرمود:

چشم به راه روزی باش که آسمان دودی آشکار بیاورد* که مردم را فرامی‎گیرد، این شکنجه‌ای دردناک است*.(1)

بنا بر آن‎چه هویداست، مراد از «دودی آشکار» در این آیه، دودی است که در آسمان پخش می‎شود، در پی برآمدن بزرگ‎ ستاره‎ای دنباله‎ دار در ماه رمضان پیش از قیام امام مهدی (علیه ‎السّلام)، پس از رفتنش درون پوشش گازی زمین و سوختن و شعله‎ ورشدن و فروافتادنش در مشرق، و دود از نشانه‎ های رستاخیز نیست، ولی برخی روایات اسلامی که از آنها گمان می‎رود دود پس از قیام قائم و فرود عیسی مسیح(علیهماالسّلام) خاهد بود، از درهم ‎آمیختگی یا پیش‎ و پس ‎کردن برخی بخشهایشان تهی نیستند، و خداوند داناتر است. 
 
از حُذَیْفَة ابن اَسِید روایت شده است که گفت: رسول خدا(صلّى‌ الله ‎علیه [وآله] و سلّم) نزد ما آمد و ما در بارۀ «ساعت» گفتگو می‎کردیم، فرمود:

هرگز ساعت برپا نخاهد شد، تا آن‎که ده نشانه را ببینید: پس، یاد کرد دجّال، دود، یأجوجوج و مأجوج، برآمدن خُرشید از غروبگاهش، جنبنده، فرود عیسی پسر مریم(علیه‌السّلام)، فروبردنی در مشرق، فروبردنی در مغرب، فروبردنی در جزیرۀ عربها و آتشی که مردم را می کوچاند.(2)

بدان که مراد از «ساعت» در برخی آیات قرآنی و بسیاری از روایات اسلامی، زمان قیام قائم(علیه‌السّلام) می‌باشد.

از حذیْفَه روایت شده است که رسول خدا(صلّى‌ الله‎ علیه [وآله]و سلّم) فرمود:

... پس، عیسی به بیت المقدس بازمی‎گردد و مؤمنان با وی‎ اند، در آن هنگام، دود آشکار می‎شود. گفتم: ای رسول خدا نشانۀ دود چیست؟ فرمود: برای آن سه صدای بلند شنیده می‎شود و دودی میان مشرق و مغرب را پُر می‌کند؛ ولی مؤمن سرماخُردگی‌ای به او می‌رسد، ولی کافر مانند مست می‎شود، دود در دو سوراخ بینی، دو گوش، دهان و پشتش می رود... .(3)

... «چشم به راه روزی باش که آسمان دودی آشکار بیاورد»(4)

... از رسول خدا(صلّى‌ الله ‎علیه [وآله]و سلّم) روایت شده است:

نخستین نشانه‎ ها دود است ... حذیفه گفت: ای فرستادۀ خدا، دود چیست؟ پس، رسول خدا(صلّى‌ الله ‎علیه [وآله]و سلّم) آیه را خاند و فرمود: میان مشرق و مغرب را پُر می‎کند، چهل روز و شب می‎ماند... .(5)

از اَرْطَاَه روایت شده است که گفت:

آتشی یا دودی در مشرق چهل شب خاهد بود.(6)

چنین می‎نماید که این حدیث از سخنان پیامبر(صلّى ‎الله‎ علیه ‎و آله) یا بهره‎ گرفته‎ شده از آنها باشد، اگرچه اَرْطَاَة ابن مُنْذِر تابعی آن را به وی نسبت نداده است.

بنا بر آن‌چه هویداست، آغاز پخش‌شدن دود از آسمان در چهل شب، پس از برآمدن بزرگ‌ستاره‌ای دنباله‌دار از مشرق در ماه رمضان پیش از ظهور امام مهدی(علیه‎ السّلام) و پایانش در ماه شوّال خاهد بود.
-------------------------------------------------------
1. قرآن کریم، سورۀ دخان، آیۀ 11-۱٠؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
2.  الزهد و الرقائق، ابن مبارک، ص 60-559، ح 1606؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
3. السنن الواردة فی الفتن، ص 276، الجزء 5، ب 103، دنبالۀ ح 597؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
4. قرآن کریم، سورۀ دخان، آیۀ ۱٠؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
5. الکشّاف، ج 4، ص 272، سورۀ دخان؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
6. الفتن، ص 428، الجزء 9، دنبالۀ ح 1360؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

✔️برگرفته از: جهان در آستانۀ ظهور، پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی

کانال آخرالزّمان

زلزله بیدارباشی طبیعی برای رویدادهای حال و آینده

گرچه بیشتر بلاهای طبیعی و گرفتاریهایی که مردم آخر الزّمان با آنها رو به رو می باشند، در ظاهر منشأ طبیعی و مادّی دارند، در واقع اثر وضعی و نتیجۀ قهری کارهای بد و گناهانی اند که نظم طبیعت را بر هم می‏زنند و خشم خالق هستی را برمی انگیزند.

رسول خدا(صلّی الله علیه و آله) فرمود:

... هر گاه زنا میان شما پخش شود، زمین لرزه خاهد بود...(1).

در سال ظهور امام مهدی(علیه السّلام)، پس از آشکارشدن بزرگ ستاره ای دنباله دار (گیسوی شیطان) در آسمان در ماه رمضان، زلزله هایی سخت ویرانگر و پرکشتار روی می دهند که بزرگترین آنها کانونش زیر دریای مدیترانه می باشد و گسترۀ ویرانیش شهرهای مصر، فلسطین، اسرائیل، لبنان، سوریه، عربستان، ترکیه، و برخی شهرهای اروپایی را در بر می گیرد، و در مشرق زمین، از عراق و ایران تا خراسان بزرگ، هند، پاکستان، چین، کره و ژاپن، نیز زلزلزله هایی بزرگ روی می دهند.

از عبدالله پسر عُمَر روایت شده است که پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به جایگاه برآمدن خورشید رو کرد و فرمود:

از همین جا (مشرق) گیسوی شیطان برآید، و از همین جا زمین لرزه ها و آشوبها ... خواهند بود(2).

ابو حَمْزَۀ ثُمالی گفت که شنیدم ابو جعفر محمّد پسر علی(علیهما السّلام) می فرمود:

... قائم(علیه السّلام) به پا نمی خیزد، مگر هنگام ترسی سخت، زمین لرزه ها، آشوب و گرفتاری ای که به مردمان می رسند...(3).

زمین لرزه پرقدرت برآمده از گسلی وابسته به مجموعۀ تحرّکات زاگرس که در ۴۰ سال گذشته مانند آن رخ نداده است و پس لرزه ها و زمین لرزه های فراوان پس از آن که دیشب در بخشهایی از غرب آسیا، به ویژه ایران و عراق، روی دادند، با توجّه به شدّت و گستردگی آنها و خرابی و کشتار اندک، پیش هشداری طبیعی اند که خبر از افزایش گناه و تباهی تا کنون، بروز اختلافات جدید و فتنه هایی تازه در آینده ای نزدیک و وقوع زلزله هایی بزرگتر و اختلافات و آشوبهایی سخت تر در آینده ای نه چندان دور در جهان، به ویژه خاورمیانه، می دهند.

این زلزله ها همبستگی بیشتر دولتهای اروپایی و امریکایی و عربها و ترکیه و افزایش فتنه انگیزیشان نسبت به مسلمانان، به ویژه ایرانیان، و تزلزل سیاسی در برخی حکومتهای منطقه را در پی دارند.

 نکته قابل توجّه در بارۀ زلزله های دیشب آن است که پیشتر از این، در مناطقی مانند شرق آشیا و یا ایران شاهد افزایش زلزله بودیم و اکنون زلزله در عراق و غرب آسیا افزایش یافته است و این پیام آور وقوع رویدادهایی نو در این بخشهاست.
—---------------------------------------------------
 1. روضة ‏الواعظین، ص532 (ترجمۀ نویسنده).
2. المعجم الصغیر، جزء 2، ص 36، ب میم (ترجمۀ نویسنده).
3. الغیبة، نعمانی، ص 240، ب 13، ح 22 (ترجمۀ نویسنده).

سیّد سلیمان مدنی تنکابنی-ایران- قم 

رواج آوازخوانی و موسیقی در آخرالزّمان

رواج آوازخوانی و موسیقیهای گوناگون میان مسلمانان از نشانه های نزدیک شدن زمان قیام امام مهدی(علیه السّلام) است.
عبدالله پسر عبّاس گفت که با رسول خدا(صلّى الله علیه وآله وسلّم) حج گزاردیم، واپسین حجّ وی. پس، حلقۀ در کعبه را گرفت و به ما رو کرد و فرمود: آیا شما را از نشانه های «ساعت» آگاه نکنم؟ و در آن روز، سلمان از همۀ مردم به او نزدیکتر بود، گفت: بله ای فرستادۀ خدا. فرمود:

... هنگام آن نشانه ها، کنیزانِ آوازخوان و ابزارهای موسیقی آشکار می شوند
... و طبلک میان باریک و ابزارهای موسیقی را نیکو، و فرمان دادن
به کارهای پسندیده و بازداشتن از کارهای زشت را ناخوش می دارند...(1).

بدان که بی گمان، مراد از «ساعت»، در برخی آیات قرآنی و بسیاری از روایات اسلامی، همان زمان قیام قائم(علیه السّلام) می باشد.
از عِمْران پسر حُصَیْن نقل شده است که رسول خدا(صلّی الله علیه وسلّم) فرمود:

در این گروه از مردم (مسلمانان)، فروبرده شدن، زشت گردیدن
و سنگباران شدنی خواهند بود. مردی از مسلمانان گفت: ای
فرستادۀ خدا، آنها کی خواهند بود؟ فرمود: هنگامی که کنیزانِ آوازخوان
و ابزارهای موسیقی پدیدار و مستی آوران نوشیده شوند(2).

بی گمان، مردم، بویژه مسلمانان، برای بیرون رفتن از دین و بدکارگی، در آخرالزّمان دچار گرفتاریهای سخت گوناگوناگون می شوند، و در این روایت به سه تایِ از آنها اشاره شده است: پس، نخستین خَسْف می باشد، و آن، فرورفتن چیزی در زمین یا فروکردن چیزی در آن است، و دومین مَسْخ می باشد، و آن، زشت کردن آفرینش انسان و دگرگون کردن آن از گونۀ طبیعی اش به دیگر گونه هاست، و سومین قَذْف می باشد، و آن، پرتاب کردن سنگ از آسمان در پیِ درخشش بزرگ ستاره ای دنباله دار است.
از ابو مالک اَشْعَری روایت شده است که رسول خدا(صلّی الله علیه وسلّم) فرمود:

بی گمان، مردمانی از گروه مردم من (مسلمانان) مستی آور را می نوشند،
در حالی که بر آن نام دیگری می نهند، و بر سر آنان، با ابزارهای موسیقی
و زنانِ آوازخوان، نواخته می شود؛ خداوند ایشان را در زمین فرو می برد،
و برخی از آنان را بوزینگان و خوکان می گرداند(3).

چنان که می بینید، امروزه همۀ نافرمانیها و گناهانی که پیامبر(صلّی الله علیه وآله) از آنها در حدیثهای یادشده خبر داده است، میان مسلمانان پدیدار شده اند، و از خدای متعالی می خواهیم که در قیام امام مهدی(علیه السّلام) و بهسازی کارهای جهان شتاب ورزد.
شایان یادآوری است که بی گمان، از آیات قرآنی و روایات اسلامی بسیاری حرام بودن پدیدآوردن آواز و موسیقی و گوش کردن آن دو بر مردان و زنان بهره گرفته می شود، شادکننده یا اندوه آور باشند، و نیز از آن دو، حرام بودن خرید و فروش و کرایه دادن و کرایه گرفتن مرد و زن آوازخوان و ساختن گونه های ابزارهای موسیقی و خرید و فروش و کرایه دادن و کرایه گرفتن آنها دانسته می شود، و بی گمان، روایات اسلامی بسیاری در بارۀ بازداشتن از آوازخوانی و موسیقی و بیان آسیبهای آن دو آمده اند، و ما در اینجا به یادآوری برخی از آنها بسنده می کنیم.
از ابو اُمامَه نقل شده است که پیامبر(صلّى الله علیه وسلّم) فرمود:

بی گمان، خدای عزیز و جلیل من را برای راهنمایی و مهربانی بر جهانیان
برانگیخت، و من را به نابودکردن ابزارهای موسیقی و ابزارهای دمیدنیِ
نوازندگی، بتها، صلیبها و کارهای دوران نادانی فرمان داد...(4).

در اینجا شایسته است اشاره شود که نی و بوق از ابزارهای دمیدنی موسیقی اند، و بر کسی پوشیده نیست که هر گاه بوق برای آشکار و آگاه کردن به کار رود، حرام نمی باشد.
سَکونی از ابو عبدالله -صادق-(علیه السّلام) روایت کرده است که رسول خدا(صلّى الله علیه وآله) فرمود:

شما را از رقصیدن، ابزار دمیدنیِ نواختن، طبلکهای میان باریک
و طبلهای یک رویه بازمی دارم(5).

از  پسر مسعود نقل شده است [که رسول خدا(صلّى الله علیه وآله) فرمود)](6):

از شنیدن ابزارهای موسیقی و آوازخوانی بپرهیزید؛ زیرا بی گمان، آن دو
دورویی را در دل می رویانند، چنان که آب گیاه تازه را می رویاند(7).

از روایات اسلامی چنین برمی آید که آوازه خوانی و موسیقی افزون بر دورویی، یاد خدا را از دلها می برند، شرم و ناموس پرستی را می زدایند و ناداری می آورند. برخی بررسیها و آزموده ها نیز نشان می دهند که موسیقیهای ساختگی اثرهای زیانباری بر تن و روان انسانها می گذارند و اندیشه را در راههای نادرست سیر می دهند، ولی گوش دادن به آواهای برخاسته از طبیعت پیرامون انسان، مانند چهچه بلبلان، شرشر باران و آبشارها، صدای گذر آب در جویبارها و وزش باد بر شاخۀ درختان، مایۀ تندرستی، آرامش روان، افزایش خرد و پیشرفت اندیشۀ انسانها می باشد(8).
------------------------------------------------------
1. تفسیر القمّیّ، ج 2، ص 82- 279، سورۀ محمّد-صلّی الله علیه وآله- (ترجمۀ نویسنده).
2. سنن الترمذیّ، ج 4، ص 1- 90، کتاب فتن، ب 38، ح 2219 (ترجمۀ نویسنده).
3. سنن ابن ماجة، ج 2، ص 1333، کتاب فتن، ب 22، ح 4020 (ترجمۀ نویسنده).
4. مسند أبی داود الطیالسیّ، ج 2، ص 454، ح 1230 (ترجمۀ نویسنده).
5. فروع الکافی، ج 6، ص 439، کتاب أشربه، ب 36، ح 7 (ترجمۀ نویسنده).
6. میان دو کروشه از افزوده های ما هست.
7. کنز العمّال، ج 8، جزء 15، ص 96، ح 40660، با نقل از: أمالی ابن صَصْری (ترجمۀ نویسنده).
8 . بهره گرفته شده از: برخی منابع.

جهان در آستانه ظهور

با نام و یاد هستی بخش هستی آفرین

در بخش قبل عبارت ها و توصیفهایی برای شما روشن شد و پاسخ داده شد و حال خواننده محترم با لفظ برخی گفته ها آشنایی بیشتری دارد برای مثال منظور از کلمه سرزمین و یا مثلا خراسان و شام را بهتر و مفهومی تر درک مینماید .

در این گزیده ابتدایی ترین مبحث شروع جنگ های آخرالزمان و قیام مولا و سرورمان مهدی موعود تشریح میشود .این مقاله هم خوانی برخی مسائل روز و در حال وقوع را برسی و تحلیل مینماید. باشد که تلنگری باشد بر قلبهای تاریک که به خود ایند و در پی شناخت امام خود بیشتر کوشیده و پرده تاریک گناهان را با آب زلال معرفت شستشو دهند.

از انجایی که میدانید در هنگام ظهور حضرت هیچ حکومتی پا برجا نیست و تمام حکومتهای موجود دنیا چه اسلامی و چه غیر اسلامی به نابودی کشیده شده است و این ادعا را نفی مینماید که برخی حکومت خود را پرچم دار و در راستای قیام مهدی میدانند توجه شما را به بخش اول این مبحث جلب مینماییم :

انطباق عجیب تحولات و رخدادهای کنونی خاورمیانه و جهان، با نشانه ها و وقایع آستانه ظهور، خصوصا در طی دهه گذشته، هر شیعه منتظری را ناخواسته بر آن می دارد که به کنکاش و جستجوی بیشتر در این زمینه بپردازد تا به میزان صحت این انطباق ها پی ببرد.

همزمان، بشارت های بزرگان نیز بر آتش این اشتیاق می افزاید و موجب می شود تا فرد منتظر با دقت و اشتیاق زائدالوصف به دنبال بررسی نشانه های ظهور برآید که خواه، ناخواه در صورت یقین به صحت این انطباق ها و نزدیکی ظهور، برای زمینه سازی بیشتر ظهور و استقبال از آن واقعه مبارک، فرد منتظر به اصلاح خود و جامعه مبادرت می ورزد که میزان آن بستگی به میزان صداقت و همت افراد دارد. 

بدون اصلاح گری و خودسازی و تلاش برای ساختن جامعه، پیگیری وقایع ظهور نوعی تفنن و سرگرمی محسوب می شود که نه تنها فایده چندانی برای فرد و جامعه ندارد که می تواند آثار سوئی نیز در پی داشته باشد.

البته گاه این اصلاح و خودسازی در یک فرد، به صورت فرو نرفتن بیشتر در منجلاب گناه و فساد و تباهی که از خصوصیات برجسته و مهم آخرالزمان و عصر ظهور است، ظاهر می شود که این اثر مثبت نیز در جای خود، مسئله مهمی محسوب می شود.

به بیان دیگر بررسی حوادث و نشانه های ظهور در صورتی به حال فرد و جامعه اثرگذار و مفید است که منجر به حرکت به سوی قواعد ظهور شود، یعنی فرد پس از یقین به این همانی تحولات جاری، به سمت اصلاح خود و جامعه و تقویت ایمان و باورهای دینی و مبارزه صحیح با مظاهر بی دینی در جامعه و تلاش برای تحقق اهداف و آرمان های انقلاب و اسلام بپردازد که به جرات می توان گفت افرادی که با صداقت به بررسی تحولات و حوادث ظهور می پردازند، اهداف فوق را در درجات مختلف درک کرده و به سمت قواعد ظهور پیش خواهند رفت. 

بعد از گذر از این مقدمه مهم که توجه به آن بسیار ضروری است، به موضوع اصلی مقاله برمی گردیم، تحولات چندماهه کشورهای خاورمیانه و ازجمله کشور سوریه، همه نگاه ها را به خود جلب کرده است، تجمع تمام نیروهای اهریمنی بر روی سوریه و به میدان آوردن تمام نیروها و امکانات سیاسی، فکری، بین المللی و ایجاد جنگ روانی عظیم و زمینه سازی برای مداخله نظامی، تحریک همسایگان سوریه، تجهیز گروه های مسلح و حمایت همه جانبه از آنها و براه انداختن جنگ رسانه ای با انواع دروغ و فریب و ... علیه سوریه نشان از آغاز مرحله ای جدید در تحولات شام و سوریه دارد که با توجه با تحقق بسیاری از نشانه های ظهور، می توان گفت مرحله جدید می تواند آخرین مرحله قبل از خروج سفیانی یا مرحله زمینه سازی برای خروج این عنصر مزدور در منطقه باشد که در تحولات عصر ظهور طی روایات بسیاری مورد اشاره قرار گرفته است. 

چرخش عجیب ترکیه بر ضد سوریه، افزایش مداخلات عربستان و قطر و دیگر کشورهای عربی در اوضاع سوریه و لبنان، مواضع و تحرکات قابل تامل اردن در قبال سوریه، هماهنگی کامل اروپا و آمریکا برای ایجاد ناامنی و به سقوط کشاندن حکومت سوریه و بالاگرفتن موج اعتراضات داخلی در این کشور نشان می دهد که احتمالاً تحولات بزرگ و غیرمنتظره ای در این منطقه حساس رخ خواهد داد که تاثیرات عمیقی بر وقایع پیش روی خاورمیانه دارد.

هر یک از جبهه حق و باطل در تلاش است تا با تسلط بر این منطقه حساس دست بالا را در وقایع تاریخ ساز آتی داشته باشد، آیا تحولات جاری می تواند همان تحولات مورد اشاره روایات در آستانه خروج سفیانی باشد؟ 

تلاش این مقاله بر آن است تا حد ممکن تصویری روشن از تحولات شام قبل از خروج سفیانی و انطباق آن با تحولات جاری را بدست آوریم:

سرزمین شام از دیرباز نقش مهمی در تحولات جامعه اسلامی بازی کرده است، حضور معاویه و یزید و دیگر حکام مکار و خونریز اموی در این منطقه و نقش عمیق آنها در تحولات زمان خود که عمدتاً نقشی منفی بوده است، از دیرباز کفه این سرزمین را در تحولات منطقه سنگین کرده است. در طول تاریخ این منطقه تاثیر مهمی بر سایر بلاد اسلامی داشته است.

در روایات عصر ظهور نیز یکی از مهمترین نقاط اثرگذار بر واقعه شریف ظهور، شام است، شام در لسان روایات شامل سوریه، اردن، لبنان و قسمت هایی از فلسطین و حتی به نقلی برخی از نقاط شمال غربی عراق است، اصلی ترین شورش مقابله کننده با ظهور از این مناطق برمی خیزد که در نظر دارد ضمن مبارزه با موج بیداری و انقلاب اسلامی منطقه ای، جوامع اسلامی را تحت سلطه خود درآورد.

این سرزمین مبدا، معبر و محل تلاقی قیام های بسیاری در عصر ظهور است، جنگ های بزرگی در این سرزمین در عصر ظهور واقع می شود که نشان از اهمیت آن برای طرف های درگیر دارد. 

تحولات شام بعد از خروج سفیانی دارای شفافیت خوبی است و می توان توالی و ترتیب آن را تا حدودی مشخص کرد، اما این سرزمین قبل از خروج سفیانی و در فاصله زمانی متصل به خروج وی نیز شاهد تحولات مهمی خواهد بود که به صورت نامنظم و کمی مبهم در روایات ذکر شده است، با توجه به اهمیت تحولات این مقطع زمانی، یعنی تحولات قبل از خروج سفیانی و احتمال انطباق آن بر تحولات جاری منطقه، این مقاله در تلاش است تا با نگاهی تحلیلی و دقیق به این تحولات مهم پرداخته و انطباق وقایع جاری این سرزمین با روایات عصر ظهور را بررسی نماید: 

روایات شریف برای سرزمین شام قبل از خروج سفیانی تحولات بسیاری را برشمرده اند که با دسته بندی آنها می توان به وقایع زیر اشاره کرد:

1- فتنه ی عمومی در سرزمین های اسلامی که در شام هم وجود دارد.

2- فتنه ی ویژه برای شام، اختلاف شدید، خشکسالی و قطحی به علت محاصره اقتصادی غرب.

3- وجود درگیری میان دو گروه معارض در شام و ایجاد پراکندگی و ضعف در آنها.

4- بلند شدن نداء و صدایی بشارت بخش از جانب شام.

5- وقوع زلزله ای مهیب و کشته شدن افراد زیاد در شام.

6- ورود نیروهای خارجی به شام که شامل نیروهای ایرانی، غربی، مغربی و ترک می باشد.

7- کشته شدن حاکم شام.

8- درگیری ابقع، اصهب و سفیانی در شام که منجر به قدرت یابی سفیانی می شود. 

فتنه عمومی در سرزمین های اسلامی که در شام هم وجود دارد.

روایات عصر ظهور، جوی متلاطم و متشنج را در اکثر کشورهای اسلامی در آستانه ظهور به تصویر می کشند که البته این تلاطم و اختلافات، جزء لاینفک هر تغییر و انقلابی است، چون عده ای که مخالف تغییر و انقلاب هستند و منافع و موجودیت خود را در خطر می بینند، تلاش می کنند تا به هر وسیله ممکن، حتی با جنایات هولناک جلوی انقلاب را بگیرند.

هرچند مبداء زمانی و فاصله مشخصی برای این فتنه ها و اختلافات تا ظهور ذکر نشده است اما آنچه مسلم است این فتنه ها و اختلافات که مدتی قبل از ظهور در جوامع انسانی و خصوصا در خاورمیانه به عنوان مکان جغرافیایی ظهور وجود دارد، در سال های منتهی به ظهور تشدید می شود و در سال ظهور به اوج خود می رسد:

فتنه تیر و تاری پدید آید و آنگاه فتنه به دنبال فتنه برپا شود تا مردی از اهل بیت(ع) من به نام مهدی(ع) خارج شود، اگر او را درک کردی با او باش تا از هدایت یافتگان باشی.

الحاوی للفتاوی، ج 2، ص138 

مردم شرق و غرب به اختلاف می گرایند، اهل قبله(مسلمانان) نیز دچار اختلاف می شوند، مردم از ناامنی به شدت رنج می برند و این چنین روزگار سپری می شود تا منادی آسمانی ندا دهد ....

غیبت نعمانی، ص 132، ملاحم و الفتن، ص 114 

...و آن سالی است که در تمام سرزمین عرب اختلافات روی می دهد.

بحار الانوار، ج‏52، ص 222 

آنگاه که در عراق اضطراب های شدید سلب آرامش نمود و اختلافات شام را فراگرفت و اهل یمن بر سر حکومت درگیر شدند...

الزام الناصب، ص 204 

شما را به مهدی(عج) بشارت می دهم، هنگامی که اختلاف شدید در میان مردم پدید آید و زلزله های سختی واقع شود، او قیام می کند.

غیبت شیخ طوسی، ص 111، ملاحم و الفتن، ص 134 

قائم قیام نمی کند مگر پس از وحشت شدید، زلزله ها و فتنه های فراگیری که بر مردم چیره شود و طاعونی پیش از آن شایع شود و شمشیر برنده ای در میان عرب پدید آید و اختلاف در میان مردم افتد....

غیبت نعمانی، ص 123، بشارت الاسلام، ص 92 

ای جابر قائم ظهور نمی کند مگر هنگامی که شهرها را فتنه و آشوب فراگرفته باشد، و مردم راه فرار بجویند ولی راهی پیدا نکنند.

مهدی موعود(ترجمه بحارالانوار)، ص 1055 

حرکت عمومی مردمی بر ضد حاکمان مستبد و طاغوتی نیز که می توان از آن به یک بیداری اسلامی و انقلاب مقدس نام برد، در روایات متعددی مورد اشاره قرار گرفته است که در آستانه ظهور رخ می دهد، مانند روایتی که می فرماید، ظهور در هنگام انقلاب ها و قیام های مردمی خواهد بود:

ابوسعید خدری از رسول معظم روایت کرده که فرمود: شما را بشارت می دهم که مهدی(ع) در موقع اختلاف و انقلاب امت من ظهور خواهد کرد.

فتنه ها و آشوب های آخرالزمان، (ملاحم و الفتن)، باب 18، ص 155 

آن (ظهور) هنگامی است که زمامداران ستمگر شما که سیاست مسلمانان را بلد نبودند، از بین بروند.

الزام الناصب، ص 213 

به طور مسلم، این اختلاف و درگیری که می توان از آن به فتنه های آستانه ظهور نام برد، در سرزمین شام که از مهمترین بلاد مسلمین است نیز روی خواهد داد، همچنانکه برخی از روایات صراحتاً به این موضوع اشاره کرده اند:

مژده پیروزی را از سمت دمشق می شنوید... و شورشیان روم پیش می آیند و در رمله مستقر می شوند، پس اولین جایی که از غرب (غرب بلاد اسلامی) خراب می شود، سرزمین شام است.

غیبت شیخ طوسی، 269، غیبت نعمانی، 279/67 

وقتی که از کشمکش و اختلافات داخلی شام اطلاع یافتید باید از شام گریخت، زیرا آشوب و جنگ در آنجاست.

مهدی موعود(ترجمه بحارالانوار )، ص 1055 

در آن سال اختلاقات بسیاری در هر زمین از ناحیه غرب روی می دهد نخستین جائی که خراب می شود شام است...

مهدی موعود(ترجمه بحارالانوار)، ص 987 

با دیدن سه علامت منتظر آمدن مهدی باشید. وی عرض کرد: یا امیرالمومنین آنها چیستند؟ فرمود: اول اختلافی که در بین اهل شام پدید می آید، و آمدن پرچم های سیاه از خراسان و وحشتی در ماه رمضان.

غیبه نعمانی، ص 133؛ بحارالانوار، ج 52، ص 229؛ منتخب الاثر، ص 220 

سعید بن مسیب می گوید: در شام فتنه ای خواهد بود که از هر ناحیه ای آن را برطرف می کنند. از ناحیه دیگری سربلند می کند و آن فتنه انتها ندارد تا اینکه منادی از آسمان ندا می کند که امیر شما فلان خواهد بود.

فتنه ها و آشوب های آخرالزمان(ملاحم و الفتن)،باب 76، ص 29 

وقتی که در سرزمین شام بلوایی را مشاهده نمودی، پس مرگ است و مردن، تا آنکه غربیان به تحرک آمده و روانه سرزمین های عربی گردند. که حوادثی بین آنان رخ خواهد داد.

الملاحم و الفتن ص 107.