هاشمی چینی و چیره‌شدنش بر تنگۀ راهبردی هُرمُز

از ابو عبدالّاه جعفر ابن محمّد-علیهماالسّلام- روایت شده است که امیر مؤمنان [علی]-علیه‌السّلام- از چیزهایی که پس از وی تا قیام قائم خاهند بود، سخن گفت. پس حسین گفت: ای امیر مؤمنان، خداوند کی زمین را از ستمگران پاک می‌کند؟ امیر مؤمنان-علیه‌السّلام- فرمود:

خداوند زمین را از ستمگران پاک نمی‌کند تا آن‌که خون حرام ریخته شود. سپس کار بنی امیّه و بنی عبّاس را در حدیثی دراز یاد کرد، پس از آن فرمود: هر گاه قیامگر در خراسان(۱) بر پا خیزد و بر سرزمین کرمان(۲) و مُلْتان(۳) چیره شود و بر جزیرۀ بنی کاوان(۴) دست یابد(۵)، و قیامگری از ما در گیلان(۶) برخیزد، و آبُر(۷) و دَیْلَم(۸) به وی پاسخ دهند، [و](۹) برای فرزندم پرچمهای ترکها که در سرزمینها و کناره‌ها پخش شده‌اند پدیدار شوند، و میان سختیها و کارهایی بزرگ باشند. هر گاه بصره(۱۰) ویران شود، و فرماندۀ فرماندهان در مصر برخیزد. پس سخن گفت سخنی دراز، سپس فرمود: هر گاه هزاران تن بسیج گردند و دسته‌ها پشتِ سرِ هم شوند و قوچ (گوسفند نر) برۀ نر (بچه‌گوسفند نر) را بکشد، در آن هنگام، دیگری بر پا می‌خیزد و شورشگر برمی‌شورد و کافر نابود می‌شود، سپس قیامگرِ آرزوشده و پیشوای ناشناخته که برای وی بلندی و برتری است، برمی‌خیزد، و او از فرزندان تو است ای حسین، پسری مانند وی نیست، میان گوشه و جایگاه(۱۱) پدیدار می‌شود، در دو جامۀ کهنه و فرسوده، بر انسانها و جنها چیره می‌شود، و زمین را ناکِشته رها نمی‌کند(۱۲)، خُشا کسی که زمانش را دریابد و به هنگامش برسد و روزگارش را ببیند.(۱۳)

مراد از «ریختن خون حرام (ناروا)» در این حدیث، کشتن انسان بی‌گناه، فرستادۀ امام مهدی-علیه‌السّلام- سوی زیندگان مکّه، کمی پیش از قیامش است، و «قیامگر در خراسان» هاشمی چینی، و «قیامگری از ما در گیلان» حسنی گیلانی است، و «ترکها» در این‌جا، گروههای ترکی‌اند که در بخش تُرْکِسْتان در آسیای میانه، مانند استان سِینْ کِیانْگ در چین، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان و شمال افغانستان، می‌زیند و همگی اندکی پیش از ظهور امام مهدی-علیه‌السّلام- در زیر رهبری هاشمی چینی و فرماندهی شعیب خراسانی گرد می‌آیند، و به ایران می‌آیند سپس به عراق می‌روند تا با امام پیمان ببندند و یاری‌اش کنند.

بر پایۀ آن‌چه هویداست، «فرماندۀ فرماندهان در مصر» همان اَبْقَع فِهْرِی مصری است که نیروهای قیسی، بربر و سیاه آفریقاییِ پیرو عبدالرحمان اَعْرَج کِنْدِی را برای نبرد از مصر سوی فلسطین، اُردُن و سوریه فرماندهی می‌کند، و خداوند داناتر است.

چنین می‌نماید که مقصود از «قوچ» (گوسفند نر) سرور گروه و پادشاهی از پادشاهان بنی عبّاس در آخرالزّمان است، و برۀ نر (بچه‌گوسفند نر) کسی است که جایگاهش پایینتر از وی می‌باشد، و «دیگری» کسی است که جانشین قوچ می‌شود، و «شورشگر» حسنی گیلانیِ قیامگر در دیلم است، و «کافر» دومین پادشاه بنی عبّاس در آخرالزّمان است، و خداوند داناتر است، و «قیامگرِ آرزوشده» امام مهدی-علیه‌السّلام- نهمین از فرزندان امام حسین-علیه‌السّلام- است.

از این روایت بهره می‌گیریم که زمینه‌سازان دولت امام مهدی-علیه‌السّلام- پس از به‌پاخاستن در خراسان به ایران می‌آیند و سوی خلیج فارس می‌روند تا جزیرۀ قشم را بگیرند و بر تنگۀ راهبردی هُرمُز که از برجسته‌ترین گذرگاههای آبی در جهان است، چیره شوند.    
-------------------------------------------------------------- 
۱. «خراسان» سرزمینی پهناور در آسیای میانه است که از شمال شرقی ایران آغاز و تا مرزهای غربی چین و هند کشیده می‌شود، و اکنون بیشتر افغانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان و بخشهایی از ایران و قرقیزستان را در بر می‌گیرد؛ بهره‌گرفته‌شده از: برخی منابع. مراد از «خراسان» در حدیث یادشده، فرارود یا سرزمینهای جای‌گرفته میان دو رود آمُودَریا (جیحون) و سِیردَریا (سیحون‌)، مانند سَمَرْقَنْد، است. 
۲. در همۀ نسخه‌های چاپی الغیبة نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «کوفان» یافت می‌شود که سازگار با آن‌چه در برخی نسخه‌های خطّی این کتاب آمده است، به «کرمان» اصلاح و ترجمه گردید. کِرْمان سرزمینی در حنوب شرقی ایران است که میان سیستان و فارس جای دارد و نزدیک خلیج فارس می‌باشد.
۳. «مُلْتان» سرزمینی در جنوب استان پَنْجاب در پاکستان، و مرکزش شهر باستانی ملتان است؛ بهره گرفته‌شده از: دانشنامۀ آزاد «ویکی‌پدیا»، درگاه «مولتان». بر پایۀ خبرهایی که به ما رسیده‌اند، اکنون در ملتان گروهی از شیعیان چشم‌به‌راه ظهور امام مهدی-علیه‌السّلام- می‌زیَند.

۴. یاقوت حَمَوی گفته است: «جزیرۀ کاوان، و جزیرۀ بنی کاوان گفته می‌شود: جزیره‌ای بزرگ است، و همان جزیرۀ لافِت، و آن از دریای فارس، میان عُمان و بحرین، است...»؛ معجم البلدان، ج ۲، ص ۱۳۹، درگاه «جزیرة کاوان»؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی. شایان یادآوری است، جزیرۀ بنی کاوان یا اَبَرْکاوان همان جزیرۀ لافِت است که در روزگار ما نزد پارسیان جزیرۀ قِشْم و نزد عربها جزیرۀ جِسْم نامیده می‌شود، و لافت اکنون نام روستا و بندری در این جزیره است، و قشم جزیره‌ای ایرانی و بزرگترین جزیرۀ خلیج فارس می‌باشد که بر تنگۀ راهبردی هرمز جای دارد؛ بهره‌گرفته‌شده از: برخی منابع.
۵. در همۀ نسخه‌های چاپی الغیبة نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «جاز» یافت می‌شود که سازگار با آن‌چه در برخی نسخه‌های خطّی این کتاب آمده است، به «حاز» اصلاح و ترجمه گردید.
۶. «گیلان» سرزمینی ‌جلگه‌ای کوهستانی در شمال ایران است که بخشی از جنوب و جنوب غربی کناره‌های دریای خزر تا بخشی از شمال غربی رشته‌کوههای البرز را در بر می‌گیرد. 
۷. یاقوت حَمَوی گفته است: «آبُر آبادی‌ای از آبادیهای سیستان است»؛ معجم البلدان، ج ۱، ص ۴۹، درگاه «آبر». شایان یادآوری است، اکنون در سیستان آبادی‌ای با این نام نمی‌شناسیم، و گمان می‌کنم که آبُر یا اَبَر همان شهر کهنی است بوده و که «اَبَرْ شَهْرْیار» یا «رامْ شَهْرِسْتان» نامیده شده و میان کِرْمان و زَرَنْگ جای داشته و پایتخت استان سیستان سپس ویران و رها شده است و نشانه‌ها و تپه‌هایی از آن در بخش زَهَک کنونی مانده‌اند و زرنگ مرکز استان گردیده است.
۸. «دَیْلَم» یا «دَیْلَمان» سرزمینی کوهستانی از شرق سرزمینهای گِیْلان است که در جنوب رشته‌کوههای اَلْبُرْز جای دارد، و مردمان دیلم از روزگاران کهن به دلیری و گستاخی در جنگها شناخته شده بودند.
۹. میان دو چنگک از نسخۀ چاپی‌ پشتوانۀ ما افتاده است، و آن را از دیگر نسخه‌های چاپی این کتاب افزوده‌ایم.
۱۰. «بَصْرَه» شهری بندری در جنوب شرقی عراق بر کنارۀ خلیج فارس و بر کرانۀ اروندرود است که در شمال کویت و نزدیک مرزهای ایران جای دارد؛ بهره‌گرفته‌شده از: برخی منابع.
۱۱. مقصود از «گوشه و جایگاه» «گوشۀ» شرقی کعبه است که حجر اسود در آن‌ است و «جایگاه» ایستادن ابراهیم-علیه‌السّلام- می‌باشد.
۱۲. در نسخۀ چاپی الغیبة پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «و لایترک فی أرض دمین»، و در برخی نسخه‌های چاپی این کتاب: «و لایترک فی الأرض دمین»، و در بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۲۳۶، ح ۱۴: «و لایترک فی الأرض الأدنین»، و در برخی نسخه‌های خطّی: «و لایترک فی الأرض وثنین» آمده است که سازگار با آن‌چه علی‌اکبر غفّاری در پی‌نوشت ۸ از صفحۀ ۲۷۵ از کتاب الغیبة آورده و درست دانسته است، به «و لایترک الأرض بلا مَیْن» اصلاح و ترجمه گردید. 
۱۳. الغیبة، نعمانی، ص ۲۸۳، ب ۱۴، ح ۵۵؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تُنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه ‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته‎ های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman

سفر به دیار هاشمیان چینیِ منتظر ظهور امام مهدی(علیه ‌السّلام)

یکی از دوستان بزرگوار که از اساتید دانشگاه در دیار تنکابن و سالیانی دراز از منتظران ظهور امام مهدی(علیه ‌السّلام) و پیگیر رویدادهای آخرالزّمان است، برای نویسنده گزارشی فرستاد که خبر از زیستن شمار فراوانی از سادات بنی هاشم و شیعیان در استان سین‌کیانگ در غرب چین می‌دهد، و سازگار با روایاتی است که بیانگر شورش گروهی از زمینه‌سازان حکومت امام مهدی(علیه‌السّلام) با رهبری مردی هاشمی‌تبار در چین می‌باشند.

چندین سال پیش، در سفری هوایی از رامسر به تهران، با شخصی که چهره‌ای شاد و جذّاب داشت، آشنا شدم. وی که از سادات طباطبایی و پدرش مشهدی و مادرش یزدی بود و دکتری زبان‌شناسی داشت و با چند زبان آشنا بود، سالیان درازی را در کشورهای اروپایی زیسته بود و سفرهای بسیاری به گوشه و کنار جهان، به‌ویژه افغانستان، پاکستان، هند، نپال و چین، داشت، و با ادیان و مذاهب گوناگون آشنا بود. پس از آن سفر، با هم دوست شدیم و نشستهایی داشتیم، و روزی از سفرهایش برایم خاطراتی نقل کرد و گفت:

سفری به تبّت که سرزمینی کوهستانی و بلند و معروف به بام دنیاست، داشتم، و در آن‌جا معبد بوداییان و راهبان بودایی را دیدم. نیز به شهر شینینگ در غرب چین رفتم و با «دونگ گوان عبدالّاه»، از علمای بزرگ و رهبر مسلمانان چین، دیداری داشتم.

در همین سفر به ایالت خُدمختار سِین‌کیانْگ رفتم که خاستگاه ترکهای مسلمان اُیغُر می‌باشد، و در یکی از بخشهایش، روزی در بازاری محلّی سرگرم قدم‌زدن بودم که در مغازه‌هایش غذاهای حلال دیدم، و از غذاهای حرام، مانند سگ و گربه که چینیان می‌خُرَند، خبری نبود، و خُشحال شدم و کمی تعجّب کردم. ناگهان ذهنم درگیر نکته‌ای شد که پیشتر آگاهی‌ای به آن داشتم و ناخدآگاه از خاطرم گذشت که شجرۀ بنی‌هاشم و نسل گرامی پیامبر اسلام(صلّی‌الّاه‌علیه‌وآله) و امام علی(علیه‌السّلام) در همۀ دنیا پراکنده‌ و دارای مناصبی‌اند و گاهی در ملّتهای دیگر ذوب شده‌اند، مانند جُرج فلان در انگلیس یا توماس فلان در کانادا و ایالات متّحدۀ آمریکا، و نیز شنیده بودم که در چین هم نزدیک به ده‌ هزار تن از سادات مدنی زندگی می‌کنند، و با اندکی پرس‌وجو دریافتم که در همین استان جایی سادات‌نشین یافت می‌شود.

فردای آن روز به آن‌ سرزمین(۱) رسیدم، و پس از گشت‌وگذاری کوتاه، ساعت سه از ظهر گذشته بود که صدای اذان عصر را از بلندگوهای مسجد با آداب شیعیان دوازده‌امامی و با لهجه‌ای خاص که هیچ گاه از یادم نمی‌رود، شنیدم. وضو گرفتم و خُدَم را به مسجد رساندم و همراه نماز عصر نمازگزاران، نماز ظهر و عصرم را که هر دو قصر بودند، به امام جماعت مسجد که دستاری کوچک را یک دور بر سر پیچیده بود، اقتدا کردم، و پس از نماز مشغول تعقیبات نماز عصر شدم و آن قدر خُشحال بودم که وصف‌ناشدنی است. ناگهان از پشت شبستان مسجد ولوله و صداهایی شنیدم. نگاهم را تیز کردم و دیدم نوجوانان و جوانان و مردانی میان‌سال که همگی مسلّح به شمشیر و گونه‌ای ابزار رزمی مانند نانچیکو برای دفاع شخصی‌اند، در حال ورزشهای رزمی‌ می‌باشند، و چنان چابک و چالاک بودند و جست‌وخیز می‌کردند که گویا در کف پای آنان فنر کار گذاشته شده است، و از روی دیواری بلند به‌آسانی می‌پریدند، و دانستم که این برنامۀ هر روزۀ آنان پس از نماز عصر می‌باشد.

من که زبان ترکی اُیغُری که گویش بومی مسلمانان غرب چین و زبان ماندارین که گویش بومی بسیاری از چینیهاست را نمی‌دانستم، کسی را در میان آنان یافتم که آشنا به زبان انگلیسی بود، و با وی دوست شدم و شرح احوالشان را پرسیدم، و او گفت: در این سرزمین بیست هزار تن از سادات و بنی هاشم زندگی می‌کنند که همگی از منتظران ظهور امام مهدی(علیه‌السّلام) می‌باشند و با دولت مرکزی کاری ندارند و بیشتر نیازمندیهای ضروری زندگیشان را خدشان تولید می‌کنند. پرسیدم: شما هم از سادات می‌باشید؟ گفت: مگر می‌شود نباشم. گفتم:‌ من هم از سادات و نسل رسول الّاه(صلّی‌الّاه‌علیه‌وآله) هستم، و دیگر احساس غربت نمی‌کردم، و آن شب را مهمانش شدم. در پی غروب آفتاب با دوستم برای نمار مغرب به مسجد رفتیم و نماز را به همان امام جماعت اقتدا کردیم، و پس از نماز، امام برای نمازگزاران سخنان کوتاهی گفت و دعا کرد، و به خانۀ میزبان برگشتیم، و نماز عشا و صبح را نیز همان گونه در وقتش در مسجد گزاردیم. از شغل و کارشان پرسیدم، گفت:‌ بیشتر مردم ما کشاورزی می‌کنند و من هم کشاورزم. صبح که به مزرعه‌اش رفتیم، دریافتم که خداوند چه نعمت فراوانی به آنان داده است، و از دیدن کشاورزی پُررونق و محصولات و میوه‌های کم‌نظیر از نظر کیفی و کمّی در شگفت شدم و بسیار لذّت بردم؛ زیرا با آن‌که سفرهای گوناگونی به دیگر مناطق جهان، مانند اروپا، آمریکا، آفریقا، داشتم، چنین چیزی را هرگز در جایی دیگر ندیده بودم!

پس از دو روز، ناچار به خداحافظی با دوستم و مردم آن دیار شدم، در حالی که حسّ عجیبی داشتم و بُغض گلویم را گرفته بود، و آن‌جا را به قصد رفتن به دیگر مناطق آن کشور، برای دیدن دیوار چین و کاخهای سلاطین و امپراتوری کهن چین، ترک کردم. 
---------------------------------------------------------- 
۱. اکنون که گزارش این سفر را برایتان می‌نویسم، نام آن آبادی و سرزمین که دوستم به آن‌جا رفته و نامش را گفته بود، از یادم رفته است، و ناگوارانه باید گفت که دیگر به آن سیّد بزرگوار که در سنّ نزدیک به ۸۰ سالگی و در اردیبهشت ۱۳۹۲ هـ.ش درگذشته است، دسترس ندارم؛ خدایش بیامرزد.
 
📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه ‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته‎ های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman

آزادی فلسطین و گشودن اسرائیل چه زمانی و به دست چه کسانی است؟!

آزادی فلسطین و قدس شریف نه به دست شورشیان آفریقایی که از مصر می آیند و نه به دست سفیانی و نه به دست خُد فلسطینیان خاهد بود. این که در روایت آمده است سفیانی بر پنج منطقۀ شام چیره می شود، از جمله فلسطین، مراد همان بیت المقدس شرقی و مناطقی از فلسطین است که اکنون در دست فلسطینیان است و فلسطینیها در آن زمان با سفیانی بیعت می کنند و به او می‌پیوندند. 

آزادی فلسطین و گشودن اسرائیل، به ویژه بیت المقدس، از چنگال نیروهای سفیانی ناصبی و نیز یهودیان اسرائیلی تنها به دست یاران مشرقی امام مهدی(علیه‌السّلام) و چند ماه پس از ظهور خاهد بود!

در سالهای آینده دو گفتار با مستندات قرآنی و روایی با عنوان «فلسطین در آخرالزّمان» و «اسرائیل و بیت المقدس در آخرالزّمان» ارائه خاهیم داد که حاوی اسرار و نکات فراوانی‌اند.

کانال آخرالزّمان

چشم به راه جنبش تنگدستان شیعه علی علیه السلام باشید

در سال ظهور امام مهدی علیه السلام در خاورمیانه به ویژه ایران ، جنبشی پیروز و ناوابسته به شرق و غرب ، روی خواهد داد به نام تنگدستان شیعه علی که دارای رهبری بزرگ و الاهی است و چیزی جلودارش نمی باشد.

برخی خانندگان منتظر و نگران گاهی چنین اظهار می دارند که با وضعیت اقتصادی جهان ، به ویژه خاورمیانه و ایران عزیز ما که هر روز خبر از اختلاسها و دزدیها به گوش می رسد و سرمایه داران وابسته به حکومت ها روز به روز بر ثروتشان افزوده می شود و ماه به ماه قیمت کالاها و مسکن و اجاره منزل بالا می رود ،با افزایش هزینه های زندگی و مالیاتهای کمرشکن و تقویت اقتصاد لیبرالی که بنیادش بر نابودی مستضعفان است ، براستی چه بر سر مردم فقیر خواهد آمد و چه بسا خواهند مرد؟

پاسخ ما روشن است که بله مردمان ، به ویژه مسلمانان ، به شرایط بسیار سخت و دشواری می رسند و هنگامی که قدرتمندان و ثروتمندان مردم بیجاره را به مرگ می گیرند تا به تب راضی شوند ، ناگهان با سیل و باران و زلزله و جنگهای ناخواسته ، مانند شورش اصهب مروانی و داعش در عراق و شورش داعش در قفقاز و لیبی و شورش هاشمی چینی در سین کیانگ چین ، شورش شعیب تمیمی خراسانی در سمرقند ،شورش قریشی عدوی در سیستان ، شورش حسینی یمانی در یمن و شورش حسنی گیلانی در دیلمستان رو به رو می شوند و دچار چالش وتزلزلی کنترل ناشدنی می گردند و یاران قیامگران بر حقی که انصار امام مهدی علیه السلام می باشند و نام بردیم  ، و پیروانشان همان مستضعفان پابرهنه اند نه قدرتمندان غافل و ستمگر و ثروتمندان پول حرام جمع کرده پس اینان فرصت نابودی آنان را پیدا نمی کنند و در آن زمان جنبش تنگدستان شیعه علی علیه السلام شکل می گیرد.

محمد پسر مسلم گفت که شیندم ابوعبدالله – صادق – علیه السلام می فرمود :

بی گمان ، پیش از قائم ، آزمایشی از سوی خداوند خواهد بود . گفتم فدایت شوم آن آزمایش چیست ؟ آیه «و سوگند که بی گمان شما را با چیزی از ترس ، گرسنگی و کاستن دارایی ها ، جان ها و میوه ها می آزماییم و به شکیبایان مژده بده »را خواند سپس فرمود : ترس از پادشاهان پسران آن کس [در پایان حکومتشان]گرسنگی از گرانی نرخ ها ، کاستن دارایی ها از بی رونقی داد و ستد ها و کمی بهره آن ها ، کاستن جانها از مرگی شتابان و فراگیر و کاستن میوه ها از رویش اندک کشته ها و کم فزونی میوه ها . سپس فرمود و شکیبابان را در آن هنگام به شتابان کردن شورش قائم علیه السلام مژده بده . الارشاد جلد 2 صفحه 377-8

مراد از پادشاهان پسران آن کس در این حدیث همان فرمانروایان بنی عباس اند که در آخرالزمان در بخشی از سرزمین های مشرق چیره می شوند و به آنها سیاه نشانان نخست گفته میشود . طبق روایات تمام فرج (گشایش) در اختلاف بنی فلان است .

امیر مؤمنان علی(علیه السّلام)، در بیان نشانه های ظهور امام مهدی(علیه السّلام)، فرمود:

... پس، هر گاه قیامگر که از چین و مُلْتان آمده است، در خراسان به پا خیزد، سفیانی سربازانش(1) را سوی او می فرستد، پس، بر وی چیره نمی شوند. سپس قیامگری از ما در گیلان به پا می خیزد، و مشرقی او را برای دورکردن پیروان عثمان یاری می کند، و  آبُر و دَیْلَم به وی پاسخ می دهند، و از وی بخشش و خُشِیها می یابند...(2).

مُلْتان سرزمینی در جنوب استان پَنْجاب در پاکستان است، و مرکزش شهر باستانی ملتان می باشد (بهره گرفته شده از: دانشنامۀ آزاد «ویکی پدیا»، درگاه «مولتان»)، و بنا بر خبرهایی که به دست ما رسیده اند، اکنون، در این سرزمین، گروهی از شیعیان چشم به راه ظهور امام مهدی(علیه السّلام) می زیَند.

1. در نسخۀ خطّی منتخب کفایة المهتدی پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در این جا «فی الجنود» یافت می شود که به «الجنود» اصلاح و ترجمه گردید.

2. منتخب کفایة المهتدی، نسخۀ خطّی، ص 4، ح 3 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی)، و از همین منبع در: إلزام‏ الناصب، ج 2، ص 133، نیز نقل شده است.

. از عَمْر پسر سَعْد روایت شده است که امیر مؤمنان -علی-(علیه السّلام) فرمود:

قیامت بر پا نمی شود، مگر آن که چشم دنیا کنده شود، و سرخی در آسمان پدیدار شود، و آن،  اشکهای باربران عَرْش (تخت پادشاهی خداوند) بر زمینیان است، [و](1) مگر آن که در آنان گروهی به هم پیوسته(2) پدیدار شوند که سوی فرزندانم فرامی خانند و ایشان از فرزندانم بیزارند ... بی گمان، برای بنی عبّاس روزی مانند روز بسیار بلند است، و برای آنان در آن روز شیونی چون شیون زن باردار می باشد، و وای بر شیعیان فرزندان عبّاس از جنگی که میان نهاوند و دینور پیش می آید، آن جنگِ تنگدستان شیعۀ علی است که پیشاهنگشان مردی از همدان خاهد بود که همنام پیامبر(صلّی الله علیه و آله) است...(3).

دینور در استان کِرْمانْشاه و نهاوند در استان هَمَدان جای دارد، و شخصی که نیروهای مبارز را فرماندهی می کند و قصد رفتن به عراق را دارد، همان حسنی گیلانی است ...

1. میان دو کروشه از افزوده های ما است.

2. در همۀ نسخه های چاپی الغیبة نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این جا پس از واژۀ «عصابة» سخن «لا خلاق لهم» -بهره ای از خوبی برایشان نیست- یافت می شود که چون پیاپی آمده بود، انداخته شد.

3. الغیبة، نعمانی، ص 50-149، ب 10، ح 5 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).

در پایان شایان یادآوری است، فتنه سوریه حدود 12 ساله و حکومت اسرائیل حدود 73 سال و هفت ماهه شود، به وعده بزرگ الاهی می رسیم ان شاء الله!

✔️ برگرفته از: جهان در آستانۀ ظهور

پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی

 

خبری امیدوار کننده برای دوستان منتظر!!!

برخی خانندگان منتظر و نگران گاهی چنین اظهار می دارند که با وضعیت اقتصادی خاورمیانه، به ویژه ایران عزیز ما که گرانی و اختلاس و دزدی روز به روز بیشتر می شود و سرمایه داران وابسته به حکومتها روز به روز بر ثروتشان افزوده می شود و گوشت به 100 هزار تومان و سیب زمینی به 7 هزار تومان و برنج به 25 هزار تومان و پراید به 50 میلیون تومان و قیمت مسکن و اجاره منزل به کذا و کذا رسیده و مالیاتها روزافزون و کمرشکن و اقتصاد لیبرالی شده که بنایش بر نابودی مستضعفان است، مردم فقیر و ناتوان معلوم نیست چه به سرشان خاهد آمد و چه بسا خاهند مرد؟!!!

پاسخ روشن ما این است که بله مسلمانان، به ویژه مستضعفان، به شرایط سخت و دشواری می رسند و هنگامی که قدرتمندان و ثرومندان مردم بیچاره را به مرگ می گیرند تا به تب راضی شوند، ناگهان با سیل و باران و زلزله و جنگهای ناخاسته مانند شورش اصهب مروانی و داعش در عراق و شورش داعش در قفقاز و لیبی و شورش هاشمی چینی در سین کیانگ و شورش شعیب در تالقان و سمرقند و قیام سید حسنی در گیلان و شورش قریشی سیستانی در سیستان رو به رو می شوند و دچار چالش و تزلزلی غیر قابل کنترل می گردند و یاران قیامگران بر حقّی که انصار امام مهدی(علیه السلام) می باشند و نام بردیم، همان مستضعفان پا برهنه اند؛ نه قدرتمندان غافل و ستمگر و ثروتمندان پولِ حرام جمع کرده؛ پس اینان فرصت نابودی آنان را پیدا نمی کنند... و در آن زمان همان گونه که با بهره گیری از روایات اسلامی پیشتر وعده داده بودیم، جنبش تنگدستان شیعۀ علی(علیه السّلام) شکل می گیرد، و از سین کیانگ و مولتان و خراسان و ایران و عراق تا سوریه و قدس و اسرائیل همه به دست همین پابرهنگان پرهیزگار می افتد!

اینک اشاره به سه روایت.... 

محمّد پسر مُسْلِم گفت که شنیدم ابو عبدالله -صادق-(علیه السّلام) می فرمود:

بی گمان، پیش از قائم، آزمایشی از سوی خداوند خاهد بود. گفتم: فدایت شوم، آن آزمایش چیست؟ آیۀ «و سوگند که بی گمان، شما را با چیزی از ترس، گرسنگی و کاستن داراییها، جانها و میوه ها می آزماییم، و به شکیبایان مژده بده» را خاند. سپس فرمود: ترس از پادشاهان پسرانِ آن کس [در پایان زمامداریشان]، گرسنگی از گرانی نرخها، کاستن داراییها از بی رونقیِ داد و ستدها و کمیِ بهرۀ آنها، کاستنِ جانها از مرگی شتابان و فراگیر و کاستنِ میوه ها از رویش اندک کِشْته ها و کمفزونی میوه ها. سپس فرمود: و شکیبایان را در آن هنگام به شتابان کردن شورش قائم(علیه السّلام) مژده بده(1).

مراد از «پادشاهان پسرانِ آن کس» در این حدیث، فرمانروایان بنی عبّاس اند که در آخر الزّمان بر بخشی از سرزمینهای مشرق چیره می شوند.

1. الإرشاد، ج 2، ص 8-377 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).

امیر مؤمنان علی(علیه السّلام)، در بیان نشانه های ظهور امام مهدی(علیه السّلام)، فرمود:

... پس، هر گاه قیامگر که از چین و مُلْتان آمده است، در خراسان به پا خیزد، سفیانی سربازانش(1) را سوی او می فرستد، پس، بر وی چیره نمی شوند. سپس قیامگری از ما در گیلان به پا می خیزد، و مشرقی او را برای دورکردن پیروان عثمان یاری می کند، و  آبُر و دَیْلَم به وی پاسخ می دهند، و از وی بخشش و خُشِیها می یابند...(2).

مُلْتان سرزمینی در جنوب استان پَنْجاب در پاکستان است، و مرکزش شهر باستانی ملتان می باشد (بهره گرفته شده از: دانشنامۀ آزاد «ویکی پدیا»، درگاه «مولتان»)، و بنا بر خبرهایی که به دست ما رسیده اند، اکنون، در این سرزمین، گروهی از شیعیان چشم به راه ظهور امام مهدی(علیه السّلام) می زیَند.

1. در نسخۀ خطّی منتخب کفایة المهتدی پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در این جا «فی الجنود» یافت می شود که به «الجنود» اصلاح و ترجمه گردید.
2. منتخب کفایة المهتدی، نسخۀ خطّی، ص 4، ح 3 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی)، و از همین منبع در: إلزام‏ الناصب، ج 2، ص 133، نیز نقل شده است.

از عَمْر پسر سَعْد روایت شده است که امیر مؤمنان -علی-(علیه السّلام) فرمود:

قیامت بر پا نمی شود، مگر آن که چشم دنیا کنده شود، و سرخی در آسمان پدیدار شود، و آن،  اشکهای باربران عَرْش (تخت پادشاهی خداوند) بر زمینیان است، [و](1) مگر آن که در آنان گروهی به هم پیوسته(2) پدیدار شوند که سوی فرزندانم فرامی خانند و ایشان از فرزندانم بیزارند ... بی گمان، برای بنی عبّاس روزی مانند روز بسیار بلند است، و برای آنان در آن روز شیونی چون شیون زن باردار می باشد، و وای بر شیعیان فرزندان عبّاس از جنگی که میان نهاوند و دینور پیش می آید، آن جنگِ تنگدستان شیعۀ علی است که پیشاهنگشان مردی از همدان خاهد بود که همنام پیامبر(صلّی الله علیه و آله) است...(3).

دینور در استان کِرْمانْشاه و نهاوند در استان هَمَدان جای دارد، و شخصی که نیروهای مبارز را فرماندهی می کند و قصد رفتن به عراق را دارد، همان حسنی گیلانی است ...

1. میان دو کروشه از افزوده های ما است.
2. در همۀ نسخه های چاپی الغیبة نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این جا پس از واژۀ «عصابة» سخن «لا خلاق لهم» -بهره ای از خوبی برایشان نیست- یافت می شود که چون پیاپی آمده بود، انداخته شد.
3. الغیبة، نعمانی، ص 50-149، ب 10، ح 5 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).

در پایان شایان یادآوری است، فتنه سوریه حدود 12 ساله و حکومت اسرائیل حدود 73 سال و هفت ماهه شود، به وعده الاهی می رسیم ان شاء الله ....

✔️ برگرفته از: جهان در آستانۀ ظهور
پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی
کانال آخر الزّمان