🔴جنگهای هاشمی و شعیب با سفیانی و رفتن شعیب به بیت مقدّس

روایت شده است از شُرَیْح ابن عُبَیْد و راشِد ابن سَعْد و ضَمْرَه ابن حَبِیب و بزرگانشان که گفتند: سفیانی سواران و سربازانش را می‌فرستد، پس به بیشتر شرق از سرزمین خراسان و سرزمین فارس می‌رسند، زیندگان مشرق بر آنان می‌شورند و با آنان می‌جنگندند و میان آنان در بیش از یک جا نبردهایی خاهند بود؛ پس هر گاه نبردشان با آنان بر ایشان به درازا کشید، با مردی از بنی‌هاشم پیمان می‌بندند و او در آن روز در پایانۀ شرق است، پس با زیندگان خراسان برمی‌شورد، در حالی که فرماندۀ سپاه پیشروش مردی از بنی‌تمیم از خیشاوندانشان، زردچهره(۱) و کم‌ریش است که هر گاه خبر شورش او به وی برسد، میان پنج هزار تن سویش می‌رود و با وی پیمان می‌بندد، پس او وی را فرمانده سپاه پیشروش می‌کند، اگر کوههای استوار با او روبه‌روی شوند بی‌گمان ویرانشان می‌کند، پس او و سوران سفیانی رویاروی می‌شوند و در هم می‌شکندشان و می‌کشد از آنان کشتاری بزرگ، [پس همواره آنان را از سرزمینی به سرزمینی بیرون می‌رانند تا آن‌که آنان را سوی عراق در هم می‌شکنند، سپس میان آنان و میان سواران سفیانی نبردهایی خاهند بود،](۲) سپس چیره‌شدن برای سفیانی می‌باشد، و هاشمی می‌گریزد(۳)، و شعیب ابن صالح پنهانی به بیت‌المقدس می‌رود، برای مهدی فرودگاهش را آماده می‌کند(۴)، هنگامی که خبر آمدنش به شام به وی برسد(۵).(۶)
----------------------- 
۱. گفتنی است، شعیب در این روایت و در روایتی دیگر در الفتن به زردچهره بودن، و در روایتی در الفتن و روایتی دیگر در خطبة البیان به سبزه‌رو بودن وصف شده است، و اگر «أصفر» (زردچهره) همانندنویسی‌شدۀ «أسمر» (سبزه‌روی) نباشد، می‌توان آن دو را در شعیب گرد آورد، به این گونه که شعیب سبزه‌رویی است که به زردی می‌زند، در پیِ شب‌بیداری برای پرستش؛ چنان‌که ابوالحسن موسى ابن جعفر-علیه‌السّلام- در بیان ویژ‌گیهای امامی که برای وی فراخان داده می‌شود: «آن، مهدی از خاندان محمّد- صلّى‌الّاه‌علیه‌وآله‌وسلّم- است ... سبزه‌رنگ است که با سبزه‌بودنش زردی‌ای می‌گیرد ‌از شب‌بیداری...»؛ فلاح السائل، ص ۴-۳۵۳، ف ۲۱، ح ۶؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۲. میان دو چنگک از نسخۀ چاپی‌ الفتن پشتوانۀ ما افتاده است، و در نسخۀ چاپی این کتاب در قاهره، ج ۱، ص ۲-۳۲۱، الجزء ۵، ح ۹۱۵، یافت می‌شود: «و لایزال یهزمهم من بلدة إلى بلدة حتّى یهزمهم إلى العراق، ثمّ یکون بینهم و بین خیل السفیانیّ»، و آن‌چه در متن آورده‌ایم، ترجمۀ متن عربی درستی است که در نسخۀ چاپی «عقد الدرر، ج ۲، ص ۱۷۲، ب ۵» آمده است: «فلایزال یخرجهم من بلدة إلى بلدة حتّى یهزمهم إلى العراق، ثمّ یکون بینهم و بین خیل السفیانیّ وقعات». 
۳. در همۀ نسخه‌های چاپی الفتن نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «یهرب» (می‌گریزد) یافت می‌شود، ولی درست سازگار با دو روایت همان «یقتل» (کشته می‌شود) است؛ یکی از آن دو در الفتن، ص ۲۲۲، الجزء ۵، ح ۸۷۴: «مردی پیش از مهدی از خاندان او در مشرق برمی‌شورد ... و سوی بیت‌المقدس روی می‌آورد، ولی پس از مرگش به آن‌جا می‌رسد»، و دیگری در «منتخب کفایة المهتدی، ص ۲۲»: «گویا می‌بینم گروهی را که از دوردست سرزمینهای مشرق ... برشوریده‌اند ... پس هر گاه سفیانی برشورد، آنان با او پیکار می‌کنند و همگی کشته می‌شوند...».
۴. در نسخۀ چاپی الفتن پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «یوطّن» یافت می‌شود که سازگار با آن‌چه در نسخۀ چاپی این کتاب در قاهره آمده است، به «یوطّئ» اصلاح و ترجمه گردید.
۵. مرادش آن است: هر گاه خبر رفتن امام مهدی-علیه‌السّلام- از عراق به شام به شعیب تمیمی برسد. 
۶. الفتن، ص ۲۲-۲۲۱، الجزء ۵، ح ۸۷۱؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

📚جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تُنِکابُنِی
✍🏻روش ما نوشتن واژه‎ها سره‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار است

✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman