🔴رسیدن هاشمی چینی به خراسان هنگام پدیدارشدن بزرگستارۀ دنبالهدار
روایت شده است از جابر که ابوجعفر [باقر-علیهالسّلام-](۱) فرمود: هر گاه هاشمی(۲) به خراسان رسد، گیسوی سختیآور(۳) در مشرق پدیدار میشود، و نخستین بار که پدیدار شد، برای نابودی مردم نوح بود، هنگامی که خداوند آنان را در آب فرو برد، و در زمان ابراهیم-علیهالسّلام-، آن گاه که او را در آتش افکندند و هنگامی که خداوند فرعون و کسانی که با وی بودند را نابود کرد و زمانی که یحیی ابن زکریّا کشته شد پدیدار شد؛ پس هر گاه آن را دیدید، از بدی آشوبها به خدا پناه ببرید، و پدیدارشدنش پس از گرفتن خُرشید و ماه میباشد، سپس درنگ نمیکنند(۴) [جز اندکی](۵)، تا آنکه ابقع در مصر آشکار شود.(۶)
مراد از «هاشمی» در این حدیث هاشمی چینی است که سپاهش را از چین و مُلتان به خراسان میآورد و در آنجا کمی پیش از ظهور امام مهدی-علیهالسّلام- برمیخیزد، و از سخن امام باقر-علیهالسّلام- برداشت میکنیم که رسیدن هاشمی به خراسان هنگام نزدیکشدن پدیداری بزرگستارۀ دنبالهدار در ماه رمضان است.
بر پایۀ آنچه در احادیث اسلامی آمده است، «گیسوی سختیآور» یا «گیسوی شیطان» بزرگستارهای دنبالهدار است که کمی پیش از قیام امام مهدی-علیهالسّلام-، از صفر تا رجب در کرانههای آسمان میگردد تا آنکه در شعبان میان خُرشید و زمین جای میگیرد و در ماه رمضان به زمین نزدیک میشود و پیرامونش میچرخد و اندک اندک درون پوشش گازیاش میرود و میسوزد و زبانه میکشد و سه یا هفت شبی پیاپی برای زمینیان میدرخشد، و تندبادی سرخ پدید میآورد و شهابهایی فراوان بر روی زمین فرو میباراند و ناگهان با صدایی سخت و بسیار ترسناک در مشرق میافتد و مایۀ گرفتاریها و ناخُشیهایی برای مردم میشود.
«ابقع» همان اَبْقَع فِهْرِی فرماندۀ فرماندهان در مصر در آخرالزّمان است که بر فرمانروای آنجا میشورد، و نیروهایی مصری با نیروهایی از قیسیان، بربرها و سیاهانِ مغربیِ پیرو اعرج کندی را از مصر سوی فلسطین، اُردن و سوریه برای نبرد فرماندهی میکند.
-----------------------
۱. میان دو چنگک از افزودههای ما است.
۲. در نسخۀ چاپی الفتن پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در اینجا «العبّاسیّ» یافت میشود، و در نسخۀ چاپی این کتاب در قاهره «العبّاس» آمده است که سازگار با درونمایۀ برخی روایات اسلامی ، به «الهاشمیّ» اصلاح و ترجمه گردید؛ زیرا عبّاسیای که در آخرالزّمان فرمانروایی میکند به خراسان نمیرود.
۳. در همۀ نسخههای چاپی الفتن نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در اینجا «ذو الشفا» یافت میشود که به «ذو الشَّقاء» اصلاح و ترجمه گردید.
۴. ضمیر در «درنگ نمیکنند» به «بنیعبّاس» یادنشده در روایت و فهمیدهشده با نشانههای همراه سخن برمیگردد، و مقصود از بنیعبّاس در اینجا بنیعبّاسیاند که بخشی از سرزمینهای مشرق را در آخرالزّمان فرمانروایی میکنند.
۵. میان دو چنگک از افزودههای ما است که آن را از روایت دیگری از امام باقر-علیهالسّلام- در «الفتن، ص ۱۹۶، الجزء ۴، ح ۸۰۰» گرفتهایم.
۶. الفتن، ص ۱۴۸، الجزء ۳، ح ۶۰۷؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
📚جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تُنِکابُنِی
✍🏻روش ما در نوشتن واژهها سرهنویسی و سازگاری نوشتار با گفتار است
✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman