شورش شعیب تمیمی خراسانی در ری

هاشمی چینی و شعیب خراسانی با لشکریانشان از خراسان به ری می‌آیند، پس هاشمیِ رهبر شماری از نیروهایش را با فرماندهی شعیب درون این شهر می‌فرستد تا حسنی گیلانی را در ریشه‌کن کردن ناسازگارانش و دورکردن سپاه سفیانیِ شامی یاری کنند.

روایت شده است از حسن که گفت: در ری، مردی میانه‌اندام، سبزه‌روی، خیشاوند بنی‌تمیم و کوسه (ریش بر چانه) که به او شعیب ابن صالح گفته می‌شود، برمی‌شورد میان چهار هزار تنی که جامه‌هایشان سفید و پرچمهایشان سیاه‌اند، فرماندۀ سپاهِ پیشروِ مهدی می‌باشد، کسی با وی رویاروی نمی‌گردد، مگر آن‌که او را در هم می‌شکند.(۱)

گویا این روایت از سخنان پیامبر-صلّى‌الّاه‌علیه‌وآله- است، اگرچه حسن بصری تابعی آن را به وی نسبت نداده است.

«ری» شهری کهن، بزرگ و شناخته‌شده در ایران بود که در گذر زمانها چند بار با زمین‌لرزه‌ها و جنگها ویران شد، و امروزه بخشی از آن با نام «شَهْرِ رَی» در جنوب شرقی شهر تهران بر جای مانده است.(۲)

شایان یادآوری است، شعیب در این روایت و در روایتی دیگر در خطبة البیان به سبزه‌روی بودن، و در دو روایت دیگر در الفتن به زردچهره بودن وصف شده است.

«بَنِی‌تَمِیم»، نسبت داده‌شده به تَمِیم ابن مُرّ، از تبارهای بزرگ و شناخته‌‌شدۀ عرب عَدْنانی در شبه‌جزیرۀ عربی‌ و پیرامونش می‌باشند، و بی‌گمان گروه بسیاری از تمیمیان به دیگر سرزمینهای اسلامی، مانند خراسان، کوچیدند، و از کتابهای تاریخ هویدا می‌شود که بنی‌تمیم در کشورگشاییها و زندگی سیاسی مسلمانان نقشی آشکار داشته‌اند، و بیشتر عربهای خراسان در روزگار عبّاسیان از بنی‌تمیم بوده‌اند.(۳)

پوشیده نیست که در آسیای میانه، مانند افغانستان و ازبکستان و سین‌کیانگ، مردمان و تبارهایی کم‌ریش یا آن‌چه کوسه شناخته می‌شود، یافت می‌شوند، و شعیب نامی پُرکاربرد میان افغانها است.
----------------------- 
۱. الفتن، ص ۲۱۴، الجزء ۴، ح ۸۵۴؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۲. برگرفته از: برخی منابع.
۳. برگرفته از: برخی منابع.

📚جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تُنِکابُنِی
✍🏻روش ما در نوشتن واژه‎ ها سره‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار است

✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman

حدیثی شگفت پیرامون رویدادهای ری در آخرالزّمان

امیر مؤمنان علی-علیه‌السّلام-، در یادآوری برخی سرزمینهای مشرق و رویدادهایشان، فرمود:

... ولی ری، پس بی‌گمان آن‌جا شهری است که با دست زیندگانش به آشوب کشیده می‌شود(۱)، و آشوب ناشنوا در آن‌جا ماندگار است، و ویرانی آن در آخرالزّمان جز با دست دیلمها نخاهد بود، و سوگند که بی‌گمان در ری، بر دروازۀ کوهستان، در آخرالزّمان مردمان بسیاری که شمارشان را جز آفریدگارشان کسی نمی‌داند، کشته می‌شوند، و سوگند که بی‌گمان بر دروازۀ کوهستان، هشت تن از بزرگان بنی هاشم که هر کدام خاستار پادشاهی است، گرفتار می‌شوند(۲)، و سوگند که بی‌گمان مردی بزرگ که همنام پیامبری است، در ری در تنگنا می‌افتد و چهل روز در تنگنا می‌ماند، سپس در پیِ آن، دستگیر و کشته می‌شود، و سوگند که بی‌گمان در زمامداری سفیانی، بی‌بارانی، دشواری و گرفتاری‌ای بزرگ به زیندگان ری می‌رسند.(۳)

————————————————-
۱. در نسخۀ چاپی الفتوح پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «افتُتِنَت» یافت می‌شود که به «تُفْتَتَنُ» اصلاح و ترجمه گردید.
۲. در نسخۀ چاپی الفتوح پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «لیُصِیبَنّ» یافت می‌شود که به «لیُصابَنّ» اصلاح و ترجمه گردید.
۳. الفتوح، الجزء ۲، ص ۸۰؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ گفتار «تهران در آخرالزّمان»؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه ‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته ‎های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman