شورش مردانی سیاه‌ مندیل و سفیدجامه در خراسان

محمّد ابن حنفیّه گفته است:

پرچمی سیاه برای بنی عبّاس بیرون خاهد آمد. سپس پرچمی دیگر سیاه از خراسان بیرون می‌آید که سربندهایشان سیاه و تنپوشهایشان سفید است، پیشاپیش آنان مردی از تمیم است که به او شعیب ابن صالح ابن شعیب گفته می‌شود. همراهان سفیانی را در هم می‌شکنند تا آن‌که در بیت‌المقدس فرود آید و برای مهدی چیرگی‌اش را آماده کند و سیسد تن را از شام سوی وی بکشاند. میان شورش او تا آن‌که کار را به مهدی بسپارد، هفتاد دو ماه خاهد بود.(۱)

بنا بر پژوهش نویسنده، هنگامی که این روایت را با دیگر روایات بیانگر رویدادهای آخرالزّمان می‌سنجیم، می‌یابیم که در نقل و رونویسی نوشتار آن درهم‌ریختگی و نادرستی و افزودنی روی داده است، و درست آن است که روایت این گونه باشد:

محمّد ابن حنفیّه گفته است: پرچمی سیاه برای بنی عبّاس بیرون خاهد آمد. سپس پرچمی دیگر سیاه از خراسان بیرون می‌آید که سربندهایشان سیاه و تنپوشهایشان سفید است، پیشاپیش آنان مردی از تمیم است که به او شعیب ابن صالح(۲) گفته می‌شود. همراهان سفیانی را در هم می‌شکنند تا آن‌که در بیت‌المقدس فرود آید و برای مهدی چیرگی‌اش را آماده کند و سیسد تن را از شام سوی وی بکشاند. میان شورش او تا آن‌که کار را به مهدی بسپارد، هفت ماه(۳) خاهد بود.(۴)

چنین می‌نماید که این حدیث سخن پیامبر(صلّى‌الّاه‌علیه‌وآله) یا امام علی(علیه‌السّلام) باشد، اگرچه محمّد ابن خَوْلَۀ حَنَفِیَّه تابعی آن را به یکی از آن‌دو نسبت نداده است.

مراد از «بنی عبّاس» در این روایت، بنی عبّاسی‌اند که بخشی از سرزمینهای مشرق را در آخرالزّمان فرمانروایی می‌کنند، و مقصود از «خراسان» در این‌جا، بخشی از سرزمینهای خراسان است که تالقان در افغانستان و سمرقند در ازبکستان را در بر می‌گیرد، و چنان‌که می‌دانید، گذاشتن دستار سیاه بر سر و پوشیدن جامۀ سفید میان مردمان افغانی فراگیر است.

شایان یادآوری است، از همۀ روایات اسلامی، مگر این روایت، بهره گرفته می‌شود که شورش شعیب ابن صالح تمیمی در سمرقند در ماه رجب و قیام امام مهدی(علیه‌السّلام) در مکّه و سپردن کار به وی در ماه محرّم خاهد بود. پس، دوری زمانی میان شورش و میان قیام و کارسپاری بیش از هفت ماه نمی‌باشد.
----------------------------------------------------- 
۱. الفتن، ص ۲۱۳، الجزء ۴، ح ۸۵۱؛ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۲. در همۀ نسخه‌های چاپی الفتن نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «شعیب ابن صالح ابن شعیب» یافت می‌شود که به «شعیب ابن صالح» اصلاح و ترجمه گردید.
۳. در همۀ نسخه‌های چاپی الفتن نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «اثنان و سبعون شهراً» یافت می‌شود که به «سبعة أشهر» اصلاح و ترجمه گردید.
۴. الفتن، ص ۲۱۳، الجزء ۴، ح ۸۵۱؛ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه‎ ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته‎ های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman