نقش فرانسه در رخدادهای ایران در آخرالزّمان
نوسترادموس، پیشگوی اروپایی، نزدیک 460 سال پیش، در رباعی ای که بیانگر رخدادهای ایران در آخرالزّمان است، جنگی پیوسته در پیِ بارندگی و گرسنگی را پیش بینی و به نقش فرانسه در بارۀ ایران اشاره کرده است:
باران، گرسنگی و جنگ در ایران باز نمی ایستند.
ایمانی بزرگ پادشاه را به زانو در می آورد.
آن کارهایی که در فرانسه آغاز شده بودند، در همان جا پایان می یابند.
نشانه ای رازآلود برای سرنوشت کسی که در تنگناست(1).
بنا بر باور برخی کارشناسان، مراد نوسترادموس از «کارهایی که در فرانسه آغاز شده بودند» تصمیماتی است که زمامداران چهار کشور امریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان، در کنفرانسی با میزبانی فرانسه، در ژانویه ۱۹۷۹ برابر دی 1357، در جزیرۀ گوآدِلُوپ که از بخشهای وابسته به کشور فرانسه در دریای کارائیب است، گرفتند، و راه را برای رفتنِ روح الله خمینی -بنیادگزار انقلاب ایران- از عراق به فرانسه باز، و زمینۀ فروپاشی زمامداری محمّدرضا پهلوی -شاه ایران- را فراهم کردند.
جالب توجّه است اگر بدانید، اکنون پس از گذشت 34 سال از برگزاری کنفرانس گوآدلپ، و در جریان برگزاری نشست سومین دور گفتگوهای هسته ای ایران با 6 کشور امریکا، فرانسه، انگلیس، روسیه، چین و آلمان، از 16 تا 18 آبان 1392 برابر 7 تا 9 نوامبر 2013، در ژنو، وزیر خارجۀ فرانسه، با گرفتن ماضعی سختگیرانه تر از امریکاییان و بهانه جوییها و ارائۀ درخواستهایی فراتر از سطح این گفتگوها، آشکارا خواهان به شکست کشاندن روند سازش میان ایران و امریکا شد، تا زمینۀ درگیری نظامی دولتهای غربی با ایران را فراهم کند. بی گمان، در آینده ای نزدیک، چنان که نوسترادموس پیش بینی کرده است، شاهد کارهای زیانبار پیدا و پنهان دیگری در فرانسه و از سوی زمامداران این کشور در بارۀ ایران خواهیم بود.
برای دخالت فراتر از اندازۀ فرانسه در گفتگوهای هسته ای میان ایران و شش کشور یادشده سه دلیل بزرگ یافت می شوند:
نخست: فرانسویها با برچیدن پیمانهای شرکتهای نفتی و خودروسازی خود با ایران در جریان تحریمهای زورکی امریکا بر زیان ایران، زیانهای بسیاری دیده اند، و اکنون نگران پس ماندن از دیگر رقبای خویش در بستن پیمانهای سودآور تازه با ایران اند.
دوم: فرانسه تا پیش از اشغال لبنان با دست نیروهای سوری در سال 1976 م، نفوذ بسیاری در حاکمیّت سیاسی این کشور داشت که این وضعیّت سبب تأمین منافع فرانسه در لبنان و خاورمیانه و ایجاد امنیّت برای اسرائیل بود، و اکنون فرانسه با همدستی قطر، عربستان سعودی و اسرائیل، از زمامداران ایران می خواهد دست از پشتیبانی جنبش حزب الله لبنان بردارند تا با ناتوان شدن این گروه، زمینه برای بازگشت نفوذ سیاسی فرانسویها در لبنان فراهم شود.
سوم: فرانسه برای جلب خشنودی قطر، عربستان سعودی و اسرائیل، با درخواست پشتیبانی نکردن ایرانیان از سوریه و به شکست کشاندن گفتگوهای هسته ای و سازش نکردن ایران با دولتهای غربی، به ویژه امریکا، می خواهد پاسخی به روسیه دهد که همواره با قطعنامه های سازمان ملل متّحد بر زیان سوریه مخالفت می ورزد.
گفتنی است، کمی پس از نشست سومین دور گفتگوهای هسته ای ایران با 6 کشور در ژنو، عربستان سعودی پیمان نظامیِ بزرگی با فرانسه بست، و زمامدارانِ اسرائیل خرسندی خود را از بهانه جوییها و پیشنهادهای فرانسویان در گفتگوهای ژنو آشکار کردند، و قطر نیز، در سه سال گذشته، بزرگترین سرمایه گذار بیرونی در فرانسه بوده است.
نیز شایان یادآوری است، همدستی دولتمردان فرانسوی با یهودیان، به ویژه سران اسرائیل، در برنامه ریزی و اجرای طرح اسلام هراسی در جهان با زمینه سازی برای رویدادی تروریستی ضدّ گردانندگان نشریّۀ شارلی ایبدو در پاریس در 17 دی 1393 برابر 7 ژانویه 2015 و به دنبال آن فراخوان مردم و سران کشورهای جهان به راهپیمایی در این شهر و پخش گسترده کاریکاتوری توهین آمیز در بارۀ پیامبر اسلام و فرستادن ناو جنگی شارل دوگل سوی خلیج فارس را می توان آغازی بر پایان کارهای زمامداران فرانسوی ضدّ مسلمانان، به ویژه ایرانیان، دانست.
نویسنده : سید سلیمان مدنی تنکابنی
