سرگردانی در آخرالزّمان
از روایات اسلامی بهره گرفته می شود که مسلمانان، از پیِ درگذشت پیامبر(صلّی الله علیه و آله) در سال 11 هـ.ق تا آغاز قیام امام مهدی(علیه السّلام) در آخرالزّمان، با سه دورۀ تودرتوی سستی و سرگردانی رو به رو خواهند شد:
1. دوران درازمدّت 1428 ساله از 11 هـ.ق -زمان درگذشت پیامبر(صلّی الله علیه و آله)- تا 1438 هـ.ق -پایان چهل سال عمر انقلاب ایران-.
2. دوران میان مدّت 40 ساله از 1398 هـ.ق -زمان رفتن بنیادگزار انقلاب ایران، سیّد روح الله خمینی، از عراق به فرانسه- تا 1438 هـ.ق.
3. دوران کوتاه مدّت 6 ساله از 1432 هـ.ق -آغاز آشوب گروههای تروریستی در سوریه- تا 1438 هـ.ق.
از باقر، از پدرانش(صلوات الله علیهم أجمعین) نقل شده است که رسول خدا(صلّی الله علیه و آله) فرمود:
مهدی از فرزندان من است. برای او پنهان شدن و سرگردانی ای خواهد بود
که در آن، گروههای مردم گمراه خواهند شد...(1).
مَسْعَدَه پسر صَدَقَه نقل کرده است که شنیدم ابو عبدالله جعفر پسر محمّد(علیهما السّلام) می فرمود: امیر مؤمنان -علی-(علیه السّلام) برای مردم در کوفه سخنرانی کرد و خداوند را ستود و بر وی آفرین گفت و سپس فرمود:
... سرگردان شُدید، همان گونه که بنی اسرائیل در روزگار موسی سرگردان شدند.
به راستی می گویم: بی گمان، سرگردانی شما پس از من، برای زیاده روی
در ستم بر فرزندانم، چندین برابر سرگردانی بنی اسرائیل خواهد شد...(2).
ابو جعفر احمد پسر حسین اَوْدِی نقل کرده است: هنگامی که امام مهدی(علیهالسّلام) را زمان حج گزاردن در سوی راست کعبه دید، امام با وی سخن گفت و فرمود:
... بی گمان، زمین از حجّتی تهی نمی مانَد، و مردم، بیش از سرگردانی بنی اسرائیل،
در سستی ای نمی مانند، در حالی که روزهای قیام من آشکار شده است.
پس، این امانتی بر گردن تو است، و آن را برای برادرانت از راست روان بازگو کن(3).
حجّتهای خداوند بر بندگان همان پیامبران، فرستادگان و امامان(صلوات الله علیهم) می باشند که آفریدگان با کمک آنان راستی را از ناراستی می شناسند، و چنان که می دانید، بنی اسرائیل هنگامی که از مصر به شبه جزیرۀ سینا آمدند تا درون فلسطین بروند، برای تباهکاریشان در دشت سینا سرگردان شدند و بی آنکه بخواهند، در آنجا زیستند و از رفتن درون سرزمین مقدّس چهل سال بازداشته شدند.
اَصْبَغ پسر نُباتَه گفته است که نزد امیر مؤمنان -علی-(علیه السّلام) آمدم و او را در اندیشه یافتم، در حالی که در زمین می کوبید و نشانه می گذارد. گفتم: ای امیر مؤمنان، مرا چه شده که تو را در اندیشه می بینم...؟ فرمود:
... در زاده شونده ای اندیشیدم که از پشت من است. یازدهم از فرزندانم، او همان مهدی ای
است که زمین را از برابری و دادورزی سرشار خواهد کرد، چنان که از نابرابری و ستم ورزی
لبریز شده است، برای وی پنهان شدن و سرگردانی ای است که گروههایی در آن گمراه
می شوند، و دیگرانی در آن راه می یابند. گفتم: ای امیر مؤمنان، سرگردانی و پنهان شدن
چه اندازه می باشد؟ فرمود: شش روز یا شش ماه یا شش سال...(4).
شایان یادآوری است، در همان سالی که انقلاب ایران پیروز شد، و از یک تا دو سال پیش یا پس از آن، رویدادهای بزرگ دیگری نیز در ایران یا برخی دیگر از کشورهای خاورمیانه، مانند مصر، اسرائیل، فلسطین، لبنان، سوریه، یمن، عربستان، عراق، ترکیه، افقانستان و پاکستان، روی داده اند. بنا بر این، انقلاب ایران را می توان سرآغاز دور تازه ای از رویدادهای دوران چهل سالۀ سرگردانی در آخرالزّمان دانست، و اکنون که به پایان این دورۀ 40 ساله نزدیک می شویم، می بینیم مسلمانان دچار آشوبی فراگیر و سرگردانی ای بزرگ شده اند، و زمینه برای شورش سفیانی شامی و هاشمی خراسانی و حسینی یمانی فراهم شده است.
از یزید پسر ابو حبیب نقل شده است که رسول خدا(صلّى الله علیه و سلّم) فرمود:
شورش سفیانی پس از سی و نه است(5).
از این حدیث و دیگر احادیث اسلامی هویدا می شود که بی گمان، شورش سفیانی شامی در سال چهلم از سالهای سرگردانی در آخرالزّمان خواهد بود.
-----------------------------------------------------------
1. کمال الدین، ج 1، ص 287، ب 25، ح 5 (ترجمۀ نویسنده).
2. الإرشاد، ج 1، ص 1-290 (ترجمۀ نویسنده).
3. الغیبة، توسی، ص 254، ف 3، ح 223 (ترجمۀ نویسنده).
4. أُصول الکافی، ج 1، ص 399، کتاب حجّت، ب 80، ح 7 (ترجمۀ نویسنده).
5. الفتن، ص 194، جزء 4، ح 794 .