وقت معیّن ظهور هیچ‎گاه فرا نرسیده است تا در آن تأخیر افتاد!

برخی روحانیّون آدرسهای غلط و گمراه‌کننده به منتظران ظهور می‎دهند و تاریخهایی را که قرار بود برای شیعیان گشایش و آسایشی در آنها پدید آید، مانند سال 70 یا سال 140،  ولی نشد را چنان جلوه می‎دهند که گویا قرار بود چیزی شبیه ظهور و برقراری عدالت در کلّ جهان روی دهد، ولی بداء شد، در حالی که اگر امام حسین(علیه‎السلام) به شهادت نمی‎رسید و حاکم می‌شد، و یا امام صادق(علیه‎السّلام) حاکم می‌شد، تنها آسایش و آسانی ای روی می‌داد، هرچند مخالفین و شیاطین تاب نمی‎آورند و اوضاع را چنان می‎کردند که در حکومت امام علی(علیه‎السّلام) کردند. بنا بر این، اگر هر عالم و کارشناسی ادّعا کرد که در فلان تاریخ قرار بود ظهور روی دهد، ولی بدا و تغییر و تأخیر رخ داد، بدانید که بهرۀ چندانی از دانش آخرالزّمان و مهدویّت ندارد و تحلیلهایش در این امور سست و آبکی است! ظهوری که خداوند معیّن فرمود و پیامبران الاهی و جانشینانشان نشانه‎هایش را فرموده‎اند، تنها در آخرالزّمان روی می‎دهد، و به اعتقاد حقیر اکنون به وقت نهایی ظهور نزدیک شده‎ایم، ان شاء الله، و ظهور اختیاری هم که مانند بنی‎اسرائیل دعا کنیم تا خداوند زودتر منجی را برساند، دیگر زمانش گذشته است و من چنین اراده و اجتماع و اهتمامی در شیعیان نمی‎بینم تا چه رسد به دیگر گروهها. البتّه دعا برای فَرَج و نزدیک‎شدن ظهور وظیفۀ ماست و خواص و آثاری دارد. در هر حال، هر گاه وقت نهایی ظهور برسد، لحظه ای پس و پیش نمی شود.

کانال آخرالزّمان