هاشمی چینی و چیره‌شدنش بر تنگۀ راهبردی هُرمُز

از ابو عبدالّاه جعفر ابن محمّد-علیهماالسّلام- روایت شده است که امیر مؤمنان [علی]-علیه‌السّلام- از چیزهایی که پس از وی تا قیام قائم خاهند بود، سخن گفت. پس حسین گفت: ای امیر مؤمنان، خداوند کی زمین را از ستمگران پاک می‌کند؟ امیر مؤمنان-علیه‌السّلام- فرمود:

خداوند زمین را از ستمگران پاک نمی‌کند تا آن‌که خون حرام ریخته شود. سپس کار بنی امیّه و بنی عبّاس را در حدیثی دراز یاد کرد، پس از آن فرمود: هر گاه قیامگر در خراسان(۱) بر پا خیزد و بر سرزمین کرمان(۲) و مُلْتان(۳) چیره شود و بر جزیرۀ بنی کاوان(۴) دست یابد(۵)، و قیامگری از ما در گیلان(۶) برخیزد، و آبُر(۷) و دَیْلَم(۸) به وی پاسخ دهند، [و](۹) برای فرزندم پرچمهای ترکها که در سرزمینها و کناره‌ها پخش شده‌اند پدیدار شوند، و میان سختیها و کارهایی بزرگ باشند. هر گاه بصره(۱۰) ویران شود، و فرماندۀ فرماندهان در مصر برخیزد. پس سخن گفت سخنی دراز، سپس فرمود: هر گاه هزاران تن بسیج گردند و دسته‌ها پشتِ سرِ هم شوند و قوچ (گوسفند نر) برۀ نر (بچه‌گوسفند نر) را بکشد، در آن هنگام، دیگری بر پا می‌خیزد و شورشگر برمی‌شورد و کافر نابود می‌شود، سپس قیامگرِ آرزوشده و پیشوای ناشناخته که برای وی بلندی و برتری است، برمی‌خیزد، و او از فرزندان تو است ای حسین، پسری مانند وی نیست، میان گوشه و جایگاه(۱۱) پدیدار می‌شود، در دو جامۀ کهنه و فرسوده، بر انسانها و جنها چیره می‌شود، و زمین را ناکِشته رها نمی‌کند(۱۲)، خُشا کسی که زمانش را دریابد و به هنگامش برسد و روزگارش را ببیند.(۱۳)

مراد از «ریختن خون حرام (ناروا)» در این حدیث، کشتن انسان بی‌گناه، فرستادۀ امام مهدی-علیه‌السّلام- سوی زیندگان مکّه، کمی پیش از قیامش است، و «قیامگر در خراسان» هاشمی چینی، و «قیامگری از ما در گیلان» حسنی گیلانی است، و «ترکها» در این‌جا، گروههای ترکی‌اند که در بخش تُرْکِسْتان در آسیای میانه، مانند استان سِینْ کِیانْگ در چین، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان و شمال افغانستان، می‌زیند و همگی اندکی پیش از ظهور امام مهدی-علیه‌السّلام- در زیر رهبری هاشمی چینی و فرماندهی شعیب خراسانی گرد می‌آیند، و به ایران می‌آیند سپس به عراق می‌روند تا با امام پیمان ببندند و یاری‌اش کنند.

بر پایۀ آن‌چه هویداست، «فرماندۀ فرماندهان در مصر» همان اَبْقَع فِهْرِی مصری است که نیروهای قیسی، بربر و سیاه آفریقاییِ پیرو عبدالرحمان اَعْرَج کِنْدِی را برای نبرد از مصر سوی فلسطین، اُردُن و سوریه فرماندهی می‌کند، و خداوند داناتر است.

چنین می‌نماید که مقصود از «قوچ» (گوسفند نر) سرور گروه و پادشاهی از پادشاهان بنی عبّاس در آخرالزّمان است، و برۀ نر (بچه‌گوسفند نر) کسی است که جایگاهش پایینتر از وی می‌باشد، و «دیگری» کسی است که جانشین قوچ می‌شود، و «شورشگر» حسنی گیلانیِ قیامگر در دیلم است، و «کافر» دومین پادشاه بنی عبّاس در آخرالزّمان است، و خداوند داناتر است، و «قیامگرِ آرزوشده» امام مهدی-علیه‌السّلام- نهمین از فرزندان امام حسین-علیه‌السّلام- است.

از این روایت بهره می‌گیریم که زمینه‌سازان دولت امام مهدی-علیه‌السّلام- پس از به‌پاخاستن در خراسان به ایران می‌آیند و سوی خلیج فارس می‌روند تا جزیرۀ قشم را بگیرند و بر تنگۀ راهبردی هُرمُز که از برجسته‌ترین گذرگاههای آبی در جهان است، چیره شوند.    
-------------------------------------------------------------- 
۱. «خراسان» سرزمینی پهناور در آسیای میانه است که از شمال شرقی ایران آغاز و تا مرزهای غربی چین و هند کشیده می‌شود، و اکنون بیشتر افغانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان و بخشهایی از ایران و قرقیزستان را در بر می‌گیرد؛ بهره‌گرفته‌شده از: برخی منابع. مراد از «خراسان» در حدیث یادشده، فرارود یا سرزمینهای جای‌گرفته میان دو رود آمُودَریا (جیحون) و سِیردَریا (سیحون‌)، مانند سَمَرْقَنْد، است. 
۲. در همۀ نسخه‌های چاپی الغیبة نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «کوفان» یافت می‌شود که سازگار با آن‌چه در برخی نسخه‌های خطّی این کتاب آمده است، به «کرمان» اصلاح و ترجمه گردید. کِرْمان سرزمینی در حنوب شرقی ایران است که میان سیستان و فارس جای دارد و نزدیک خلیج فارس می‌باشد.
۳. «مُلْتان» سرزمینی در جنوب استان پَنْجاب در پاکستان، و مرکزش شهر باستانی ملتان است؛ بهره گرفته‌شده از: دانشنامۀ آزاد «ویکی‌پدیا»، درگاه «مولتان». بر پایۀ خبرهایی که به ما رسیده‌اند، اکنون در ملتان گروهی از شیعیان چشم‌به‌راه ظهور امام مهدی-علیه‌السّلام- می‌زیَند.

۴. یاقوت حَمَوی گفته است: «جزیرۀ کاوان، و جزیرۀ بنی کاوان گفته می‌شود: جزیره‌ای بزرگ است، و همان جزیرۀ لافِت، و آن از دریای فارس، میان عُمان و بحرین، است...»؛ معجم البلدان، ج ۲، ص ۱۳۹، درگاه «جزیرة کاوان»؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی. شایان یادآوری است، جزیرۀ بنی کاوان یا اَبَرْکاوان همان جزیرۀ لافِت است که در روزگار ما نزد پارسیان جزیرۀ قِشْم و نزد عربها جزیرۀ جِسْم نامیده می‌شود، و لافت اکنون نام روستا و بندری در این جزیره است، و قشم جزیره‌ای ایرانی و بزرگترین جزیرۀ خلیج فارس می‌باشد که بر تنگۀ راهبردی هرمز جای دارد؛ بهره‌گرفته‌شده از: برخی منابع.
۵. در همۀ نسخه‌های چاپی الغیبة نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «جاز» یافت می‌شود که سازگار با آن‌چه در برخی نسخه‌های خطّی این کتاب آمده است، به «حاز» اصلاح و ترجمه گردید.
۶. «گیلان» سرزمینی ‌جلگه‌ای کوهستانی در شمال ایران است که بخشی از جنوب و جنوب غربی کناره‌های دریای خزر تا بخشی از شمال غربی رشته‌کوههای البرز را در بر می‌گیرد. 
۷. یاقوت حَمَوی گفته است: «آبُر آبادی‌ای از آبادیهای سیستان است»؛ معجم البلدان، ج ۱، ص ۴۹، درگاه «آبر». شایان یادآوری است، اکنون در سیستان آبادی‌ای با این نام نمی‌شناسیم، و گمان می‌کنم که آبُر یا اَبَر همان شهر کهنی است بوده و که «اَبَرْ شَهْرْیار» یا «رامْ شَهْرِسْتان» نامیده شده و میان کِرْمان و زَرَنْگ جای داشته و پایتخت استان سیستان سپس ویران و رها شده است و نشانه‌ها و تپه‌هایی از آن در بخش زَهَک کنونی مانده‌اند و زرنگ مرکز استان گردیده است.
۸. «دَیْلَم» یا «دَیْلَمان» سرزمینی کوهستانی از شرق سرزمینهای گِیْلان است که در جنوب رشته‌کوههای اَلْبُرْز جای دارد، و مردمان دیلم از روزگاران کهن به دلیری و گستاخی در جنگها شناخته شده بودند.
۹. میان دو چنگک از نسخۀ چاپی‌ پشتوانۀ ما افتاده است، و آن را از دیگر نسخه‌های چاپی این کتاب افزوده‌ایم.
۱۰. «بَصْرَه» شهری بندری در جنوب شرقی عراق بر کنارۀ خلیج فارس و بر کرانۀ اروندرود است که در شمال کویت و نزدیک مرزهای ایران جای دارد؛ بهره‌گرفته‌شده از: برخی منابع.
۱۱. مقصود از «گوشه و جایگاه» «گوشۀ» شرقی کعبه است که حجر اسود در آن‌ است و «جایگاه» ایستادن ابراهیم-علیه‌السّلام- می‌باشد.
۱۲. در نسخۀ چاپی الغیبة پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «و لایترک فی أرض دمین»، و در برخی نسخه‌های چاپی این کتاب: «و لایترک فی الأرض دمین»، و در بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۲۳۶، ح ۱۴: «و لایترک فی الأرض الأدنین»، و در برخی نسخه‌های خطّی: «و لایترک فی الأرض وثنین» آمده است که سازگار با آن‌چه علی‌اکبر غفّاری در پی‌نوشت ۸ از صفحۀ ۲۷۵ از کتاب الغیبة آورده و درست دانسته است، به «و لایترک الأرض بلا مَیْن» اصلاح و ترجمه گردید. 
۱۳. الغیبة، نعمانی، ص ۲۸۳، ب ۱۴، ح ۵۵؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.

📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تُنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه ‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته‎ های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman

نقش فرانسه و همپیمانان غربی‌اش در سرنوشت انقلاب ایران

نُسْتْرْآدامُوس، پیشگو و ستاره شناس مشهور فرانسوی، نزدیک ۴۶۰ سال پیش، در رباعی‌ای که با بهره‌گیری از روایات اسلامی بیانگر رویدادهای ایران در آخرالزّمان سروده، به نقش بنیادین فرانسه و همپیمانان غربی‌اش در آغاز و انجام انقلاب ایران اشاره کرده است: 

باران، گرسنگی و جنگ در ایران بازنمی‌ایستند.
ایمانی بزرگ پادشاه را به زانو درمی‌آورد.
آن کارهایی که در فرانسه آغاز شده بودند، در همان‌جا پایان می‌یابند.
نشانه‌ای رازآلود برای کسی که در تنگناست.(۱)

بی‌گمان، مراد نسترآداموس از باران پیوسته در ایران، همان بارانهای سیل‌آسای پیاپی‌ای می باشند که کمی پیش از قیام امام مهدی(علیه‌السّلام) می‌بارند و مایۀ سستی زمین و تباهی روییدنیها و گرسنگی فراگیر می‌شوند، و جنگ میان ایران و عراق پس از چیره‌شدن اَصْهَب مَرْوانِی و پیروانش از بازماندگان حزب بعث و گروه داعش بر این کشور و یورش شَرُوسِی یهودی‌نژاد و ناصبی‌روش با نیروهای خزر و ترکش از قفقاز جنوبی بر ایران و دیگر جنگها را در پی دارند، و مقصود وی از «ایمانی بزرگ»، حسنی گیلانی شورشگر در دیلمانِ گیلان است، و پادشاهی که به زانو در می‌آید و در تنگنا می‌افتد، سومین پادشاه بنی عبّاس در آخرالزّمان می‌باشد.

برخی کارشناسان باور دارند «کارهایی که در فرانسه آغاز شده بودند»، همان تلاشهایی‌اند که سران آمریکا، فرانسه، بریتانیا و آلمان در آغازه‌های پیدایش انقلاب ایران همسوی با آن انجام دادند، و راه را برای سفر بنیادگذار آن انقلاب، سیّد روح‌الله خمینی، از عراق به فرانسه در مهر ۱۳۵۷ برابر اکتبر ۱۹۷۸ باز گذاشتند و پذیرای وی با گروهی از همراهانش در این کشور شدند، و نیز در نشستی که با میزبانی فرانسه، در دی ۱۳۵۷ برابر ژانویه‌ ۱۹۷۹، در جزیرۀ گوآدِلُوپ از بخشهای وابسته به کشور فرانسه در دریای کارائیب برگزار شد، خاستار بیرون‌رفتن شاه ایران محمّدرضا پهلوی از کشورش و دگرگون‌کردن زمامداری وی شدند. زیرا او در برابر چشم‌آبیها قلدری می‌کرد و قیمت نفت را به ۴۰ دلار رسانده بود، و گمانی نیست در آن‌که سرانجام، چنان‌که نسترآداموس پیشبینی کرده است، بینندۀ کارهای زیانباری از سوی فرانسه و هم‌پیمانان غربی‌اش در بارۀ انقلاب ایران خاهیم بود، و نمونه‌ای از این کارهای زیانبار، همراهی فرانسویان با دیگر دولتهای غربی و شرقی در پدیدآوردن تنگناهای سیاسی، اقتصادی و نظامی بر زیان دولت ایران و بستن پیمانهای اقتصادی و نظامی گستردۀ دولت فرانسه با برخی دولتهای عربی ناسازگار با ایران، مانند عربستان سعودی، می‌باشد. 
---------------------------------------------------------------
۱. نوشتارهای نسترآداموس به زبان فرانسوی و برگردان آن به زبان انگلیسی، سانتوری ۱، رباعی ۷۰؛ ترجمۀ یکی از دانشمندان معاصر.

📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی

✍🏻روش ما در نوشتن واژه‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته ‎های دیگر است.

✔️کانال آخرالزّمان

یادآوری نکاتی پیرامون حسنی گیلانی قیامگر در آخرالزّمان

سیّد حسنی پسر عموی نسبی همۀ ما سادات حسینی، حسنی، موسوی و رضوی است؛ نه پسر عموی تنی. وی هنگام سردادن ندای یاریخاهی نخست از سادات کمک می‌خاهد. نویسنده تا کنون ندیده است که کسی از وی باخبر بوده و او را یافته باشد. زیرا او و قیامش از اسرار الاهی در آخرالزّمان‌اند که کمی پیش از ظهور می‌بایست فاش شوند. از روایات اسلامی چنین برمی‌آید که هدفش ماندن و حکومت‌کردن و پادشاهی در ایران نیست، و مردم، به‌ویژه سادات محترم و توانمندان، را به یاری خیش دعوت می‌کند تا به کمک ستمدیدگان بشتابد و نیروهای سفیانی را که در آن زمان بر ایران یورش می‌برند، از کشور دور کند، و سرانجام همراه نیروهای هاشمی چینی و شعیب خراسانی به عراق برود و پرچم پیروزی را در نجف به امام مهدی(علیه‌السّلام) بسپارد.

شنیدنی است اگر بدانید، شخصی ناسیّد و مسن در رشت مدّعی سیّد حسنی بودن است، در حالی که حسنی واقعی سیّد و جوانی از دیار دیلمستان در گیلان است، و پس از آشکارشدن شعیب خراسانی، هاشمی چینی، قریشی سیستانی و حسینی یمانی و سفیانی شامی پدیدار می‌شود.

نیز سالها پیش شخصی مسن و ناسیّد و ترک‌تبار در قزوین مدّعی بود که سیّد حسنی است.

شاید برخی خانندگان ما شنیده باشند که حدود 40 و اندی سال پیش در شهر مشهد شخصی مسن بود که گاهی به بازار قالی‌فروشان می آمد و ادّعا می‌کرد که سیّد حسنی است و برخی از علما که نمی‌خاهم نامشان را ببرم نیز می‌پنداشتند که وی همان سیّد حسنی قیامگر در آخرالزّمان است، و حال آن‌که جناب حسنی گیلانی از دیار دیلم و جوانی روشن‌چهره در سنّی نزدیک 30 سال -اندکی بیش یا کم- می‌باشد.

ناگفته نماند، دلیل این‌که برخی در مشهد ادّعای سید حسنی‌بودن می کردند آن بود که برخی نویسندگان و منبریهای قدیم بدون توجّه به روایات اسلامی، چنین مطرح می کردند که سیّد حسنی همان خراسانی است، و شیّادان فرصت‌طلب نیز با توجّه به آن‌که مشهد از بلاد خراسان است، در آن دیار بساط فریب خِیش را پهن می‌کردند، در حالی که خراسانی جوانی ناسیّد و از قبیلۀ بنی تمیم و اهل تالقان افقانستان است، و حسنی جوانی از تبار امام حسن(علیه‌السّلام) و ایرانی و اهل دیلمستان در گیلان است، و آن خراسانی با رهبرش هاشمی چینی به کمک این حسنی می شتابند، و هر کس خلاف این مطلب را بگوید و بنویسد، مخالف صریح روایات است.
  
گفتنی است، با آن‌که در روایات اسلامی آمده است که حسنی از دیلم ندا می‌دهد و در گیلان قیام می‌کند و زمامدار تبرستان است، و این هر سه بخشهایی از شمال ایران از گیلان تا مازندران‌اند، برخی نویسندگان کم‌بهره از دانش و کم‌آشنا با مباحث مهدویّت و آخرالزّمان چنین می‌گویند و می نویسند که حسنی اهل بندر دیلم در استان بوشهر است!

..........................................................................
✔️ برگرفته از: جهان در آستانۀ ظهور
پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی
کانال آخرالزّمان

حسنی گیلانی در نوشتارهای زرتشتیان

هوشیدر ماه(1) که در سرزمین پَدِشْخارْگر برمی خیزد، بنا بر پژوهش نویسنده، کسی جز حسنی گیلانی نیست که اندکی پس از آمدن هوشیدر به خراسان و کمی پیش از قیام سوشیانت، در سرزمین کوهستانی دیلم در شرق استان گیلان به پا می خیزد و با کمک هوشیدر و پشوتن، دشمنان درونی ایران را برمی اندازد و یورش برندگان بیرونی را از این سرزمین دور می کند و به عراق می رود.

در جاماسب نامه پهلوی، ف 1، بند 18، در بارۀ هوشیدر، آمده است:

و پس از آن، پدشخارگر(2) مردی، در نزدیکی دریابار(3) مهر ایزد(4) را ببیند و مهرایزد بس راز نهان به آن مرد گوید به پیغام به سوی پدشخارگرشاه آید که: «این خدایی(5) کر و کور چرا داری؟ و تو نیز خدایی ایدون(6) کن، چنان که پدران و نیاکان شما(7) کرد». او [به] آن مرد گوید که: «من این خدایی چگونه شایم(8) کرد؟ که مرا آن گُنْد(9) و سپاه و گنج و سپاهدار نیست، چنان که پدران و نیاکان مرا بود». آن پیامبر گوید که: «بیا تا تو را گنج و خاسته(10) پدران و نیاکان تو بسپارم»(11).

---------------------------------------------------------- 
1. «هوشیدر ماه» به معنای «پرورانندۀ نماز و نیایش» است.
2. «پَدِشْخارْگر» یا «پَتِشْخارْگر» واژه ای پهلوی و به معنای کوهستان پیش رویِ ولایت خار (ورامین) است که دامنه های شمالی البرز، مانند دماوند، تبرستان، رویان و گیلان، را در بر می گرفته است. 
3. دریابار به معنای سرزمین کنار دریاست، و در این جا، به بخشهای جلگه ای و ناکوهستانی کنارۀ دریای خزر اشاره دارد.
4. فرشتۀ نگاهبان مهر و محبّت. 
5. سروری، سرپرستی کارها.
6. این چنین.
7. «نیاکان شما» در این جا به نیاکان هوشیدر ماه (حسنی گیلانی) اشاره می کند که در سالیانی نه چندان دور، در گیلان و مازندران، نیرومند بودند و زمامداری می کردند.  
8. توانم.
9. لشکر.
10. دارایی.
11. نجات بخشی در ادیان، ص 56، گفتار 1، بخ 8.
کانال آخرالزّمان

چشم به راه جنبش تنگدستان شیعه علی علیه السلام باشید

در سال ظهور امام مهدی علیه السلام در خاورمیانه به ویژه ایران ، جنبشی پیروز و ناوابسته به شرق و غرب ، روی خواهد داد به نام تنگدستان شیعه علی که دارای رهبری بزرگ و الاهی است و چیزی جلودارش نمی باشد.

برخی خانندگان منتظر و نگران گاهی چنین اظهار می دارند که با وضعیت اقتصادی جهان ، به ویژه خاورمیانه و ایران عزیز ما که هر روز خبر از اختلاسها و دزدیها به گوش می رسد و سرمایه داران وابسته به حکومت ها روز به روز بر ثروتشان افزوده می شود و ماه به ماه قیمت کالاها و مسکن و اجاره منزل بالا می رود ،با افزایش هزینه های زندگی و مالیاتهای کمرشکن و تقویت اقتصاد لیبرالی که بنیادش بر نابودی مستضعفان است ، براستی چه بر سر مردم فقیر خواهد آمد و چه بسا خواهند مرد؟

پاسخ ما روشن است که بله مردمان ، به ویژه مسلمانان ، به شرایط بسیار سخت و دشواری می رسند و هنگامی که قدرتمندان و ثروتمندان مردم بیجاره را به مرگ می گیرند تا به تب راضی شوند ، ناگهان با سیل و باران و زلزله و جنگهای ناخواسته ، مانند شورش اصهب مروانی و داعش در عراق و شورش داعش در قفقاز و لیبی و شورش هاشمی چینی در سین کیانگ چین ، شورش شعیب تمیمی خراسانی در سمرقند ،شورش قریشی عدوی در سیستان ، شورش حسینی یمانی در یمن و شورش حسنی گیلانی در دیلمستان رو به رو می شوند و دچار چالش وتزلزلی کنترل ناشدنی می گردند و یاران قیامگران بر حقی که انصار امام مهدی علیه السلام می باشند و نام بردیم  ، و پیروانشان همان مستضعفان پابرهنه اند نه قدرتمندان غافل و ستمگر و ثروتمندان پول حرام جمع کرده پس اینان فرصت نابودی آنان را پیدا نمی کنند و در آن زمان جنبش تنگدستان شیعه علی علیه السلام شکل می گیرد.

محمد پسر مسلم گفت که شیندم ابوعبدالله – صادق – علیه السلام می فرمود :

بی گمان ، پیش از قائم ، آزمایشی از سوی خداوند خواهد بود . گفتم فدایت شوم آن آزمایش چیست ؟ آیه «و سوگند که بی گمان شما را با چیزی از ترس ، گرسنگی و کاستن دارایی ها ، جان ها و میوه ها می آزماییم و به شکیبایان مژده بده »را خواند سپس فرمود : ترس از پادشاهان پسران آن کس [در پایان حکومتشان]گرسنگی از گرانی نرخ ها ، کاستن دارایی ها از بی رونقی داد و ستد ها و کمی بهره آن ها ، کاستن جانها از مرگی شتابان و فراگیر و کاستن میوه ها از رویش اندک کشته ها و کم فزونی میوه ها . سپس فرمود و شکیبابان را در آن هنگام به شتابان کردن شورش قائم علیه السلام مژده بده . الارشاد جلد 2 صفحه 377-8

مراد از پادشاهان پسران آن کس در این حدیث همان فرمانروایان بنی عباس اند که در آخرالزمان در بخشی از سرزمین های مشرق چیره می شوند و به آنها سیاه نشانان نخست گفته میشود . طبق روایات تمام فرج (گشایش) در اختلاف بنی فلان است .

امیر مؤمنان علی(علیه السّلام)، در بیان نشانه های ظهور امام مهدی(علیه السّلام)، فرمود:

... پس، هر گاه قیامگر که از چین و مُلْتان آمده است، در خراسان به پا خیزد، سفیانی سربازانش(1) را سوی او می فرستد، پس، بر وی چیره نمی شوند. سپس قیامگری از ما در گیلان به پا می خیزد، و مشرقی او را برای دورکردن پیروان عثمان یاری می کند، و  آبُر و دَیْلَم به وی پاسخ می دهند، و از وی بخشش و خُشِیها می یابند...(2).

مُلْتان سرزمینی در جنوب استان پَنْجاب در پاکستان است، و مرکزش شهر باستانی ملتان می باشد (بهره گرفته شده از: دانشنامۀ آزاد «ویکی پدیا»، درگاه «مولتان»)، و بنا بر خبرهایی که به دست ما رسیده اند، اکنون، در این سرزمین، گروهی از شیعیان چشم به راه ظهور امام مهدی(علیه السّلام) می زیَند.

1. در نسخۀ خطّی منتخب کفایة المهتدی پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در این جا «فی الجنود» یافت می شود که به «الجنود» اصلاح و ترجمه گردید.

2. منتخب کفایة المهتدی، نسخۀ خطّی، ص 4، ح 3 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی)، و از همین منبع در: إلزام‏ الناصب، ج 2، ص 133، نیز نقل شده است.

. از عَمْر پسر سَعْد روایت شده است که امیر مؤمنان -علی-(علیه السّلام) فرمود:

قیامت بر پا نمی شود، مگر آن که چشم دنیا کنده شود، و سرخی در آسمان پدیدار شود، و آن،  اشکهای باربران عَرْش (تخت پادشاهی خداوند) بر زمینیان است، [و](1) مگر آن که در آنان گروهی به هم پیوسته(2) پدیدار شوند که سوی فرزندانم فرامی خانند و ایشان از فرزندانم بیزارند ... بی گمان، برای بنی عبّاس روزی مانند روز بسیار بلند است، و برای آنان در آن روز شیونی چون شیون زن باردار می باشد، و وای بر شیعیان فرزندان عبّاس از جنگی که میان نهاوند و دینور پیش می آید، آن جنگِ تنگدستان شیعۀ علی است که پیشاهنگشان مردی از همدان خاهد بود که همنام پیامبر(صلّی الله علیه و آله) است...(3).

دینور در استان کِرْمانْشاه و نهاوند در استان هَمَدان جای دارد، و شخصی که نیروهای مبارز را فرماندهی می کند و قصد رفتن به عراق را دارد، همان حسنی گیلانی است ...

1. میان دو کروشه از افزوده های ما است.

2. در همۀ نسخه های چاپی الغیبة نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این جا پس از واژۀ «عصابة» سخن «لا خلاق لهم» -بهره ای از خوبی برایشان نیست- یافت می شود که چون پیاپی آمده بود، انداخته شد.

3. الغیبة، نعمانی، ص 50-149، ب 10، ح 5 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).

در پایان شایان یادآوری است، فتنه سوریه حدود 12 ساله و حکومت اسرائیل حدود 73 سال و هفت ماهه شود، به وعده بزرگ الاهی می رسیم ان شاء الله!

✔️ برگرفته از: جهان در آستانۀ ظهور

پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی